Tego dnia w kościołach święci się zioła, a także kłosy zbóż i owoce. Tradycja ta w Polsce sięga X wieku, kiedy wraz z chrześcijaństwem rozpoczęły się obchody święta wniebowzięcia. Plony i kwiaty przynoszone w tym dniu przed ołtarze, są symbolem dojrzałości duchowej Najświętszej Dziewicy. Franciszkanin ojciec Wojciech Madej podkreśla, że tradycja tego święta ma korzenie w ludowości.
Na uroczystość 15 sierpnia do sanktuariów maryjnych przybywają liczne pielgrzymki. Na Jasnej Górze zbierają się tysiące pątników z całego kraju.
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny wywodzi się z nauki Kościoła, głoszącej, że Maryja nie skażona grzechem pierworodnym, nie umarła, lecz została przez Chrystusa z duszą i ciałem wzięta do nieba. Dogmat ten został ogłoszony w uroczystość Wszystkich Świętych, 1 listopada 1950 roku, przez papieża Piusa XII. Tym samym przekonanie powszechnie wyznawane w Kościele katolickim, papież potwierdził i usankcjonował najwyższym autorytetem.
