Zwyczaj ustawiania drzewka wigilijnego znany był w Niemczech już w 15-tym wieku. W polskich miastach tradycja zakorzeniła się na przełomie 18-go i 19-go wieku. W niektórych regionach Polski drzewka wyparły inną ozdobę - podłaźniczkę, czyli wiszący pod sufitem odwrócony szczyt świerku.
Iglastymi gałązkami ozdabiano wnętrze izb jeszcze w czasach przedchrześcijańskich. W czasach pogańskich zielone gałęzie były symbolem życia, radości i płodności.