17 września 1939 roku oddziały Armii Czerwonej wkroczyły na terytorium Polski. Agresji dokonano na mocy układu radziecko-niemieckiego, podpisanego 23 sierpnia 1939 roku przez ministrów spraw zagranicznych Niemiec Joachima von Ribbentropa i Związku Radzieckiego Wiaczesława Mołotowa. Przekroczywszy nasze granice, Związek Radziecki złamał pakt o nieagresji z Polską, który miał obowiązywać do końca 1945 roku.
Rosjanie zaatakowali o godzinie szóstej nad ranem. Wcześniej poinformowali polskiego ambasadora, Wacława Grzybowskiego, że "państwo polskie i jego rząd przestały faktycznie istnieć". Dwie godziny później Armia Czerwona uderzyła na tyły wojsk polskich walczących z Niemcami.
Propaganda sowiecka określała agresję na Polskę jako "wyprawę wyzwoleńczą" w obronie "ludności zachodniej Ukrainy i zachodniej Białorusi". Do niewoli sowieckiej trafiło ponad pół miliona polskich żołnierzy. Nastąpiły masowe deportacje. Większej części ludności nie udało się uciec z zajętych przez Armię Czerwoną terenów. Ci zaś, którzy przeżyli, wspominają tamte wydarzenia z bólem: "Tego się nie da i nie można zapomnieć".
