Anna Komorowska jest przewodnicząca Rady Fundacji. Dawniej była instruktorką harcerską w jednej z drużyn na warszawskim Mokotowie.
Komorowska podkreśliła, że bardzo ją cieszy, że Fundacja stwarza możliwości do współpracy wszystkich grup harcerzy - która, jak mówiono na spotkaniu, ma _ ekumeniczny _ charakter - gdyż _ Polacy fantastycznie umieją się dzielić, ale mają kłopoty we współdziałaniu _.
W I edycji konkursu kształceniowego zgłoszono 71 projektów przygotowanych przez różne organizacje harcerskie: ZHP, ZHR, Stowarzyszeniu Harcerstwa Katolickiego _ Zawisza _ - Federacja Skautingu Europejskiego (Skauci Europy), Stowarzyszenie Harcerskie oraz ZHP na Litwie i Harcerstwa Polskiego na Ukrainie. Wybrano ostatecznie 14 projektów, które zostały zrealizowane w różnych miejscach Polski. Były to różnego rodzaju obozy, których zadaniem była integracja środowiska i wymiana doświadczeń między organizacjami. Sponsorem projektów była Fundacja PZU, która na ten cel przeznaczyła 50 tys. zł.
Organizatorzy najlepszych projektów otrzymali dyplomy, było też wspólne zdjęcie z Anną Komorowską.
Fundacja Harcerstwa Drugiego Stulecia powstała w 2011 roku z inicjatywy byłych instruktorów z całej Polski związanych w latach 80-tych XX wieku z Harcerstwem Niepokornym - organizacjami i środowiskami, w których nawiązywano do tradycyjnych ideałów harcerskich. Fundacja realizuje swoje cele między innymi poprzez Fundusz Kształceniowy, który wspiera różne formy działań kształceniowych skierowanych do instruktorów harcerskich. Zgodnie z założeniami Fundacja ma być platformą wymiany doświadczeń całego ruchu harcerskiego.
Podczas tej swoistej sobotniej zbiórki harcerskiej w Belwederze przedstawiono też wnioski wnikające z dyskusji i wymiany doświadczeń kadry harcerskiej w naszym kraju. Przede wszystkim organizacje doszły do wniosku, że stopnie harcerskie są nadawane albo za wcześnie, albo zbyt późno, nie są one adekwatne do wieku harcerzy i często są nadawane w oderwaniu od nabywania faktycznych sprawności. Mówiono też, że należy udoskonalić szkolenia instruktorskie, jak też konieczne jest zindywidualizowanie podejścia do każdego z harcerzy. Zwracano ponadto uwagę, by kłaść większy nacisk na to, by skauting był przygodą i nawiązywaniem przyjaźni.
Czytaj więcej w Money.pl
