46 nieznanych stanowisk archeologicznych - datowanych od dolnego paleolitu po późny neolit - zlokalizowała w Egipcie Zjednoczona Ekspedycja Prehistoryczna Instytutu Archeologii i Etnologii PAN podczas tegorocznego sezonu.
Badania prowadzono w rejonie oaz Fajum, Baharija, Farafra oraz na Półwyspie Synaj. Ich celem było zlokalizowanie nowych obszarów badawczych pod kątem przyszłych prac ekspedycji.
Jak relacjonuje kierownik wyprawy dr Jacek Kabaciński, do najcenniejszych znalezisk należy stanowisko odkryte w rejonie oazy Fajum, położone kilkadziesiąt kilometrów na południowy-zachód od Kairu. Oprócz wytworów z epoki paleolitu archeolodzy natknęli się tam na olbrzymią liczbę szczątków kostnych zalegających w piaszczystej glebie.
"Jest bardzo prawdopodobne, iż zarówno zabytki kamienne, wykonane z chalcedonu, jak i związane z nimi kości zwierzęce, są związane z pobytem na tym terenie wczesnych hominidów, być może z końca neogenu lub początków czwartorzędu" - przypuszcza naukowiec.
Jeszcze przed planowanymi na 2011 rok badaniami wykopaliskowymi w tym miejscu na stanowisko wyruszą jesienią tego roku geolodzy, paleobiolodzy i archeolodzy, którzy ostatecznie sprecyzują jego chronologię i potencjał badawczy.
"Równie cenne poznawczo jest skupienie kilkudziesięciu, funkcjonalnie zróżnicowanych stanowisk środkowo-paleolitycznych, odkrytych na południowy-zachód od oazy Baharija, gdzie dopatrzyliśmy się narzędzi kamiennych wykonywanych techniką lewaluaską. Wśród stanowisk są zarówno duże osady, związane z pozyskiwaniem dobrej jakości surowca kamiennego, jak i pozostałości krótkich, sezonowych obozowisk" - powiedział Kabaciński.
Archeolodzy spenetrowali również rejon Wadi Feran na Synaju, gdzie odkryli ślady związane z działalnością człowieka w późnym okresie neolitu.
Zjednoczona Ekspedycja Prehistoryczna (Combined Prehistoric Expedition), w ramach której wykonywano badania, jest największą i najdłużej bez przerwy działającą na świecie ekspedycją prahistoryczną. Powstała na potrzeby akcji ratowania zabytków nubijskich zagrożonych budową Tamy Asuańskiej w początku lat 60. XX wieku.
Od początku Ekspedycja ma charakter międzynarodowy - obok stałego zespołu polsko-amerykańskiego tworzą ją badacze różnej specjalności z kilkunastu krajów z trzech kontynentów.(PAP)
szs/ agt/ tot/ jbr/
