60. urodziny Janusza Olejniczaka, pianisty znanego z mistrzowskich interpretacji muzyki Fryderyka Chopina, upamiętnił wtorkowy koncert w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie. Koncert fortepianowy f-moll Chopina w wykonaniu jubilata nagrodzono wielkimi brawami.
Olejniczak w towarzystwie orkiestry Sinfonia Varsovia pod batutą Jerzego Maksymiuka wykonał także Koncert fortepianowy G-dur Maurice'a Ravela. Na bis pianista wystąpił z recitalem chopinowskim.
Podczas uroczystości Olejniczakowi wręczono nagrodę m.st. Warszawy.
Jubilat ceniony jest na całym świecie za wysokiej klasy wykonawstwo kompozycji Chopina. Dla pianisty muzyka kompozytora "jest jak rajski ptak, który wciąż się wymyka z rąk". "Tylko czasami udaje się uchwycić jej istotę, zbliżyć się do niej. Oferuje nieskończoną możliwość interpretacji, pozwala na ciągłą pracę nad własną estetyką, nad kształtowaniem swoich gustów, daje szansę odmiennego spojrzenia na ten sam utwór, indywidualnego i ciągle nowego podejścia" - uważa pianista. Jego ocena twórczości Chopina cytowana jest na stronie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, w którego Radzie Programowej zasiada.
Na początku swojej kariery Olejniczak był przekonany, że nie zaistnieje bez udziału w Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim. W 1970 r., w wieku 18 lat, stanął do rywalizacji jako najmłodszy uczestnik VIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Został laureatem VI nagrody.
"Byłem młody i niedoświadczony. Moje predyspozycje muzyczne, ogromne szczęście i opatrzność doprowadziły mnie do konkursu. Moim jedynym marzeniem było zagrać dobrze pierwszy etap, nie skompromitować się, nie sprawić zawodu profesorom i najbliższym. Szczęśliwie, udało się" - wspomina w wywiadzie udzielonym swojej młodszej siostrze Dorocie Budejko z okazji jubileuszu.
Janusz Olejniczak urodził się 2 października 1952 r. we Wrocławiu. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 6 lat. Po przeniesieniu do Warszawy ukończył podstawową i średnią szkołę muzyczną. W obu szkołach jego pedagogiem była Luiza Walewska. W latach 1967-1969 kształcił się pod kierunkiem Ryszarda Baksta i Zbigniewa Drzewieckiego.
W 1969 r. wystąpił na Międzynarodowej Trybunie Młodych Wykonawców w Paryżu. W 1972 r. otrzymał IV nagrodę na Międzynarodowym Konkursie im. Alfredo Caselli w Neapolu. Potem wyjechał do Paryża, by studiować indywidualnie pianistykę u Konstantego Schmaelinga i Witolda Małcużyńskiego.
Po powrocie do kraju ukończył warszawską Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w klasie prof. Barbary Hesse-Bukowskiej. Studia podyplomowe odbył u Wiktora Mierżanowa w Warszawie i Paula Badury-Skody w Essen.
Olejniczak występował na całym świecie. Grał pod batutą m.in. Witolda Rowickiego, Jerzego Maksymiuka, Charlesa Dutoit, Jacka Kaspszyka, Kazimierza Korda, Grzegorza Nowaka, Marka Mosia.
W tym roku wystąpił na festiwalu muzycznym "Chopin i jego Europa" w Warszawie z wybitnymi pianistkami Marią Joao Pires i Marthą Argerich w towarzystwie Orkiestry Osiemnastego Wieku Fransa Brueggena.
Wielokrotnie współpracował przy nagrywaniu muzyki do filmów, w Polsce i na świecie. Wykonał muzykę do filmu "Pianista" w reż. Romana Polańskiej (2002). Ścieżka dźwiękowa osiągnęła w Polsce status Złotej Płyty. Olejniczak nagrał też większość partii fortepianowych do filmu "Chopin. Pragnienie miłości".
Pianista ma za sobą również występ aktorski. W filmie "Błękitna nuta" w reż. Andrzeja Żuławskiego (1991) wcielił się w rolę Chopina.
W 2005 r. Olejniczak został odznaczony Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".(PAP)
mce/ abe/
