Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) zajmuje się kwestią odstępowania od umów na kredyty zaciągnięte w szwajcarskiej walucie. Za ok. dwa miesiące wyda wiążący i arcyważny dla frankowiczów wyrok. We wtorek SO w Warszawie doczekał się odpowiedzi na pytania prejudycjalne, które brzmią:
a) umowa nie może upaść wbrew interesowi konsumenta,
b) to konsument w procesie wskazuje co leży w jego interesie, a badanie interesu konsumenta następuje na moment orzekania,
c) nieuczciwy warunek umowy nie może być traktowany jako obiektywnie korzystny dla konsumenta i pozostawiony w mocy wbrew woli konsumenta wyrażonej w procesie, utrzymanie umowy w mocy w pozostałym zakresie następuje niezależnie od tego, czy strony były gotowe zawrzeć umowę na takich warunkach.
Czytaj również: Sądy w dużych miastach zapchane sprawami frankowiczów
Co to oznacza w praktyce? Że z bankiem można wygrać, ale trzeba liczyć się z długą batalią w sądzie. Opinia TSUE dotyczyła indywidualnego przypadku, ale odnosi się do wszystkich kredytów zaciągniętych we frankach. Niezależnie od tego, kiedy został zaciągnięty.
To dobry czas dla frankowiczów na składanie pozwów do sądów. Jak podaje "Fakt", aż 99 proc. instytucji udzielających kredytów we frankach stosowało wybiegi. Polegało to np. na samodzielnym ustalaniu oprocentowania czy kursu franka, według którego wyliczana była wysokość rat. Dochodziło też do tego, że instytucje nie informowały o ryzyku zaciągnięcia kredytu walutowego.
O tym, by przekonać się, czy w umowie są nielegalne zapisy można zgłosić się do Rzecznika Konsumentów, UOKiK czy chociażby stowarzyszenia "Stop Bankowemu Bezprawiu".
- Wystarczy wysłać nam mailem umowę, a mu podpowiemy, co konsument może zrobić - zapewnia w rozmowie z "Faktem" Arkadiusz Szcześniak, prezes stowarzyszenia.
Po zgłoszeniu sprawy do sądu, ten może unieważnić niezgodne z prawem zapisy w umowie lub w całości unieważnić umowę. Jeśli dojdzie do tej drugiej opcji, klient musi zwrócić bankowi kwotę kredytu na dzień podpisania umowy, pomniejszoną o dotychczasowe wpłaty.
Jednak walka w sądzie to dodatkowe koszta i nie oznacza wygranej "z automatu". Przed założeniem sprawy warto szczegółowo przestudiować zapisy w umowie kredytowej z bankiem.
- Sprzedaliśmy mieszkanie, by kupić wymarzony domek. Potrzebowaliśmy dodatkowo 400 tys. zł. Bank powiedział nam, że nie mamy zdolności na kredyt w złotówkach, ale we frankach moglibyśmy dostać nawet milion złotych - mówi "Faktowi" Agnieszka Osowiecka, frankowiczka, a przy okazji radca prawny.
Jak dodaje, bank podczas podpisywania umów na kredyt we frankach zapewniał, że jest całkowicie bezpieczny, a wahania waluty mogą być w granicach 10 proc.
- W 2008 roku, gdy brałam kredyt, frank kosztował 2 zł. Te wahania miały być w granicach 1,80 - 2,20 zł. Pracownik przekonywał, że do zrównania spłaty kredytu frankowego ze złotówkowym szwajcarska waluta musiałaby kosztować 3,50 zł, i że jest to niemożliwe - przekonuje pani Agnieszka.
Małżeństwo zaciągnęło kredyt w maju 2008 r. na kwotę 385 tys. zł. W ciągu 10 lat spłacili 300 tys. zł, a nadal do spłaty mają jeszcze 600 tys. zł.
- W połowie 2014 r. do sądu skierowaliśmy pozew przeciwko bankowi. Kwestionowaliśmy nie całą umowę, a tylko niektóre jej zapisy, dające bankowi prawo do dowolnego i swobodnego ustalania wysokości rat oraz wysokości zadłużenia. Ponadto pracownik banku nie był w stanie wyjaśnić z czego wynika wysokość kursu franka wobec złotego - opowiada frankowiczka.
- Korzystny wyrok sądu I instancji, unieważniający istotne zapisy umowy, zapadł w sierpniu 2016 r., a uprawomocnił się 5 maja 2017 r. Jako prawniczka przejrzałam około tysiąca umów kredytów bankowych i nie natrafiłam na ani jedną zgodną z prawem. Banki nie przyznają się, że umowy są oszukańcze, dlatego jedynym wyjściem jest ich pozywanie - podsumowuje Agnieszka Osowiecka.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
