W Polsce świadczenia emerytalne dla duchownych różnią się od standardowych emerytur. Są finansowane zarówno przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), jak i Fundusz Kościelny. System ten obejmuje księży, zakonników i zakonnice, a wysokość świadczeń zależy od formy zatrudnienia oraz składek odprowadzanych w trakcie aktywnej posługi.
Księża pracujący w szkołach, uczelniach, kuriach czy jako kapelani w instytucjach publicznych wpłacają pełne składki emerytalne do ZUS, co bezpośrednio przekłada się na wysokość ich świadczeń. Emerytury tych osób obliczane są na standardowych zasadach, podobnie jak w przypadku świeckich pracowników.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Duchowni skupiający się wyłącznie na posłudze duszpasterskiej, nieposiadający umowy o pracę, korzystają z systemu dofinansowanego przez Fundusz Kościelny. W tym przypadku samodzielnie opłacają 20 proc. składki do ZUS, podczas gdy pozostałe 80 proc. pokrywa Fundusz. Podstawa obliczeń składek opiera się na minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Dla duchownych objętych tym systemem minimalna emerytura wynosi 1780,96 zł brutto.
Księża często mają możliwość uzupełnienia swoich emerytur dzięki ofiarom od wiernych za nabożeństwa, ceremonie ślubne, chrzciny czy pogrzeby. To może zwiększyć ich dochody, choć nie jest to częścią systemu emerytalnego.
Emerytury zakonnic
Zakonnice w Polsce również mają specyficzne zasady naliczania emerytur. Według Konferencji Episkopatu Polski, wiele sióstr zakonnych, które nie podejmują pracy zarobkowej, otrzymuje jedynie minimalne świadczenia z Funduszu Kościelnego.
Siostry zakonne zatrudnione w instytucjach, takich jak szkoły czy domy dziecka, mają wyższe emerytury, gdyż ich składki do ZUS są odprowadzane od pełnego wynagrodzenia.
