Jednym z warunków przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy jest orzeczenie o nieÂzdolności do pracy. W każdym przypadku, w sposób indywidualny, oceny tej niezdolności przewidywanego okresu jej trwania dokonuje lekarz orzecznik lub komisja lekarska ZUS. *Kogo uznaje się za niezdolnego do pracy - wyjaśnia Grażyna Wawrzyńczyk-Kaplińska,dyrektor Departamentu Orzecznictwa Lekarskiego. *
Wiele osób uważa, że dostaną rentę z tytułu niezdolności do pracy ponieważ ciężko chorują. Odmową przyznania świadczenia są rozczarowani. Dlaczego poważne schorzenie nie oznacza autoÂmatycznie przyznania renty?
Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje osobie ubezpieczonej, która spełnia łącznie następujące warunki:
- - jest niezdolna do pracy,
- - ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,
- - a niezdolność do pracy powstała w okresach składkoÂwych i nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ich ustania.
Poważne schorzenie nie powoduje zatem automatycznego przyznania tego świadczenia. Konieczne jest bowiem ustalenie przez lekarza orzecznika lub komisję lekarską Zakładu niezdolności do pracy oraz spełnienie pozostałych warunków określonych w obowiązujących przepisach.
ZOBACZ TAKŻE:
Rehabilitacja lecznicza prowadzona przez ZUSNie istnieje również katalog schorzeń, które ,,gwarantują" przyznanie renty.
W każdym przypadku oceny niezdolności do pracy i przewidywanego okreÂsu jej trwania oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy - w sposób indywidualny - dokonuje lekarz orzecznik lub komisja lekarska Zakładu na podstawie analizy dokumentacji medycznej i zawodowej i bezpośredniego badania.
Kogo zatem uznaje się za niezdolnego do pracy?
Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
Przy ocenie tej niezdolności lekarz orzecznik oraz komisja lekarska ZaÂkładu uwzględniają nie tylko stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabiliÂtacji, ale również możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej oraz celowość przekwalifikowania zawodowego - biorąc pod uwagę roÂdzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne ubezpieczonego.
_ Nie istnieje katalog schorzeń, które ,,gwarantują" przyznanie renty. _Zatem, jeżeli nawet z punktu widzenia wiedzy medycznej następstwa choroby powodują duże upośledzenie sprawności organizmu, to lekarz orzecznik i komisja lekarska Zakładu zoboÂwiązani są rozważyć, czy ubezpieczony z określonym wykształceniem, kwaliÂfikacjami, zawodem - jest zdolny do kontynuowania pracy w tym zawodzie lub innej pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami.
Jeżeli stan zdrowia unieÂmożliwia dalszą pracę w wyuczonym zawodzie - konieczne jest rozważenie celowości przekwalifikowania zawodowego.
Czy tożsame są pojęcia niepełnosprawności i niezdolności do pracy?
Niepełnosprawność oznacza trwałą lub okresową niezdolność do wypełniaÂnia ról społecznych z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu, w szczególności powoduÂjącą niezdolność do pracy. Natomiast - niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolÂność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
Orzeczenia o niepełnosprawności i o stopniu niepełnosprawności *nie stanoÂwią podstawy *do ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.
Orzeczenia te wydają zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności - dla realizacji celów, które są określone w ustawie o rehabilitacji zawodoweji społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a także dla przyznaÂwania ulg i uprawnień na podstawie odrębnych przepisów.
Czy osoba niezadowolona z orzeczenia ma możliwość odwoÂłania się?
Od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS osobie zainteresowanej przysługuje praÂwo wniesienia sprzeciwu do komisji lekarskiej Zakładu, w ciągu 14 dni od doręczenia tego orzeczenia.
W przypadku wniesienia sprzeciwu sprawa jest rozpatrywana przez komisję lekarską Zakładu, która po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i anaÂlizie dokumentacji medycznej i zawodowej dokonuje - w formie orzeczenia - oceny niezdolności do pracy, jej stopnia, przewidywanego okresu trwania tej niezdolności oraz ustala inne okoliczności niezbędne do wydania decyzji w sprawie świadczeń, do których prawo uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy.
Od decyzji Zakładu dotyczącej ustalenia uprawnień do świadczeń, wydanej na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej Zakładu, ubezpieczonemu przysługuje odwołanie do sądu, w terminie i według zasad określonych w przepisach kodeksu postępowania cywilnego.
Jakie kwalifikacje musi posiadać lekarz orzecznik ZUS. Czy inne wymagania stawia się lekarzom z komisji lekarskich?
Lekarzem orzecznikiem i członkiem komisji lekarskiej Zakładu może być lekarz, który jest specjalistą, w szczególności w zakresie następujących dziedzin medycyny: chorób wewnętrznych, chirurgii, neurologii, psychiatrii, medycyny pracy, medycyny społecznej oraz odbył przeszkolenie w zakresie ustalonym przez Prezesa Zakładu.
Wszyscy zatrudnieni w Zakładzie lekarze orzecznicy i lekarze - członÂkowie komisji lekarskich Zakładu - legitymują się tytułem specjalisty czyli posiadają najwyższe kwalifikacje zawodowe.