W tym tygodniu zostaliśmy zbombardowani dwiema negatywnymi informacjami dla naszej gospodarki, a mianowicie: potwierdzeniem spadkowego trendu w produkcji przemysłowej, co jest oznaką recesji, oraz coraz wyższym poziomem bezrobocia.
Produkcja przemysłowa spadła do 1,4 proc. w skali roku, natomiast bezrobocie wzrosło do 18 proc. Jedyną pocieszającą informacją był lekki wzrost wskaźnika cen przemysłowych. Oznacza to, że inflacja będzie miała lekki trend wzrostowy.
Na tle tych wydarzeń gospodarczych nadal nie wiadomo, za pomocą jakich narzędzi i mechanizmów rząd zamierza zrealizować swój plan gospodarczy. Plan ten jest godny poparcia i jak wcześniej wyraziliśmy swoją opinię, problem polega na tempie realizacji, czyli wdrożeniu zamierzeń rządowych oraz sposobie ich sfinansowania.
Uważam, że rząd nie dysponuje odpowiednimi środkami na ten cel. Natomiast istnieje duży potencjał w postaci Otwartych Funduszy Emerytalnych (OFE)
. Zdaniem ministra skarbu Wiesława Kaczmarka, można wykorzystać potencjał OFE do ożywienia polskiego rynku kapitałowego. Jak słusznie uważa minister, do lepszego funkcjonowania rynku finansowego konieczne są zmiany legislacyjne. Naszym zdaniem, zmiany legislacyjne powinny dotyczyć mechanizmu inwestowania uśpionych funduszy w OFE i ZUS-ie. Uważam, że ZUS jest kolejnym ogniwem biurokratycznym między emerytami i ludźmi, którzy płacą składki ubezpieczeniowe.
Skoro nie można zrezygnować z ZUS-u, trzeba uaktywnić jego działalność, aby obejmowała obracanie tych pieniędzy, ponieważ, jak na razie, te pieniądze są przetrzymywane przez ZUS i stanowią tylko źródło kosztów. W dobie braku popytu inwestycyjnego, nie można pozwolić sobie na takie marnotrawstwo. Sprawa staje się poważna, kiedy dojdziemy do faktu, że od jesieni br., OFE będą miały prawo i możliwość inwestowania swoich funduszy na zagranicznych rynkach. Uważamy, że Polskę nie stać na eksport kapitału, w sytuacji kiedy sama bardzo potrzebuje środków na inwestycje.
Poza tym, sporo można zaoszczędzić, usuwając ZUS z wydatków państwowych i przekształcając go w podmiot gospodarczy, w którym skarb państwa miałby pakiet większościowy. Wówczas ZUS musiałby sam na siebie zarabiać. Zyski z inwestycji poszłyby na bieżącą obsługę emerytów, a reszta mogłaby być inwestowana na giełdzie, dzięki czemu nie dochodziłoby do strat spowodowanych inflacją. Inną korzyścią byłoby ożywienie rynku kapitałowego i napędzanie koniunktury w kraju.
