Połowa *polskich pracodawców, posiadających auta leasingowane **pozwala pracownikom na ich prywatne wykorzystywanie - wynika z badań przeprowadzonych przez LeasePlan Fleet Management. *
Wraz z nowelizacją ustawy o PIT, pracownicy zostaną z tego tytułu obciążeni podatkiem w wysokości 0,5 proc. wartości pojazdu.
To znaczy, że od auta wartego 100 tys. pracownikowi trzeba będzie potrącić co miesiąc średnio 100 zł podatku.
Polska jest jednym z nielicznych krajów, które nie opracowały jeszcze praktycznego sposobu uproszczonego opodatkowania prywatnego użytku samochodów służbowych. Prowadził to do sytuacji, w której mimo iż pracodawca jest w świetle prawa zobowiązany do obciążenia pracownika dodatkowym podatkiem, w rzeczywistości zawiłość zapisów pozwalała uniknąć jakichkolwiek dodatkowych obciążeń.
Nowelizacja ustaw o PIT i CIT, proponowana przez Ministerstwo Finansów zakłada nowe regulacje tym w zakresie. Pracodawca ma być zobowiązany co miesiąc dopisać do przychodu każdemu pracownikowi, wykorzystującemu prywatnie służbowe auto, kwotę w wysokości 0,5 proc. wartości pojazdu.
_ - Prywatne wykorzystywanie samochodu służbowego stanowi, w świetle obowiązującego prawa, nieodpłatne świadczenie na rzecz pracownika, które tym samym podlega opodatkowaniu jako przychód z tytułu wynagrodzenia. Prowadzi to do sytuacji, w której _ część _ podatników utrzymuje, że jeździ samocho _ dami tylko w celach służbowych. _ Problem pojawia się w sytuacji, gdy kontrola obejmuje to zagadnienie _ . Jeśli stwierdzi, że jest inaczej, _ może się zdarzyć, że naliczony zostanie VAT oraz podatek dochodowy według cen stosowanych przez wypożyczalnie pojazdów _ - mówi Jarosław Oworuszko, Dyrektor Finansowy LeasePlan -
_ - W związku ze skomplikowanym statusem prawnym prywatnego użytkowania samochodów, pracodawca, chcąc pozostać w zgodzie z fiskusem, jest zmuszony wprowadzić opłatę _ _ (np. ryczałt na paliwo) lub ograniczenie w wykorzystaniu pojazdu firmowego. Rozwiązaniem, często stosowanym przez firmy, jest przyznanie prawa do korzystania z pojazdu służbowego prywatniei obliczenie korzyści, jaką w ten sposób uzyskuje pracownik. _
_ Przykładowo uznajemy, że nasz pracownik przejeżdża w celach prywatnych celach 500 km miesięcznie i mnożymy tę korzyść przez zryczałtowaną stawkę za kilometr. Innym rozwiązaniem jest ustalenie limitu kwotowego na paliwo - dodaje . _
Niektórzy pracodawcy, chcący wybrnąć z konieczności obciążania pracowników kosztami użytkowania auta, ustalają w tej sytuacji bardzo wysoki limit na paliwo. W rzeczywistości jednak każde z tych rozwiązań ma swoje prawne minusy, ponieważ koszty generowane przez auto stanowią dla firmy koszt uzyskania przychodu i w ten sposób są rozliczane.
A zatem prywatne użytkowanie samochodu, jeśli nie jest objęte opłatą lub ryczałtem na paliwo, powinno być rozliczane osobno.
W sytuacji kiedy pracodawca nie wskaże, który pracownik wykorzystuje prywatnie dane auto, będzie zobowiązany dopisać do swojego przychodu 1 proc. wartości pojazdu.
Nowelizacja, mimo usystematyzowania nieżyciowych przepisów, wciąż nie rozwiązuje jednak wszystkich niejasności związanych z rozliczaniem służbowych pojazdów.
_ - Wiele firm posiada auta, które nie są przypisane do konkretnego pracownika np. samochód dostawczy, wykorzystywany w pracy przez kilka osób. W jaki sposób go rozliczać jeśli sporadycznie każda z tych osób wykorzystuje go prywatnie. A co jeśli pracownik korzysta ze służbowego auta tylko raz w miesiącu albo jednorazowo wziął samochód na weekend? _
_ Te sytuacje wciąż nie są jednoznacznie uregulowane, a dodatkowo wciąż pozostaje kwestia stwierdzenia, że dany samochód w ogóle jest użytkowany prywatnie - _mówi Artur Sulewski.
Z badań przeprowadzonych przez LeasePlan Fleet Management wynika, że 50 procent polskich pracodawców, którzy posiadają floty w wynajmie długoterminowym, całkowicie lub częściowo pokrywa wydatki na paliwo w ramach użytkowania firmowych aut - czy to prywatnie czy służbowo. W porównaniu ze średnią wyników (69 procent) uzyskanych w 13 innych krajach Europy oraz w Australii, Nowej Zelandii i Indiach, jest to wciąż wynik niższy o 19 procent, co wynika głównie z poziomu dojrzałości poszczególnych rynków.