To czy wydatek na zakup okularów korekcyjnych jest kosztem zależy w dużej mierze od tego, czy wydatek ten dotyczy samego przedsiębiorcy czy też pracownika podatnika.
Na podstawie interpretacji indywidualnej dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 stycznia 2009 r. (nr IPPB1/415-1312/08-2/EC) zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT. _ Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. _
_ Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest zatem na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu _.
Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków uwarunkowanych stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Uznaje się zatem, że wydatek na zakup okularów korekcyjnych ma na celu ochronę zdrowia. Wydatki na ochronę zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym.
Jednakże z przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, że pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
Wydatki poniesione w tym zakresie przez pracodawcę mogą być przez niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów – zostało to potwierdzone między innymi przez Urząd Skarbowy w Kętrzynie US.III-415/81/03 oraz Urząd Skarbowy w Prudniku, PD-415/4/04).
Na podstawie przytoczonych przepisów i orzecznictw (zobacz poprzednie artykuły: Czy szkolenie pracodawcy i pracownika można wpisać w koszty?, Poczęstunek dla klienta a koszt podatkowy i Co może być kosztem podatkowym?)
aby prawidłowo zakwalifikować wydatek jako koszt uzyskania przychodów należy w pierwszej kolejności odpowiedzieć sobie na następujące pytania:
- czy poniesiony przez podatnika koszt związany jest z prowadzona przez niego działalnością gospodarczą
- czy zdarzenie gospodarcze zostało w prawidłowy sposób udokumentowane
- czy koszt poniesiono w celu uzyskania przychodów
- czy koszt ten nie został wymieniony w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych.
Autorka jest główną księgową w spółce donewell sp. z o.o. – dobrze zrobiona księgowość