Półroczne rządy Andrzeja Chronowskiego w Ministerstwie Skarbu Państwa, gdzie w sierpniu 2000 zastąpił Emila Wąsacza, przyniosły kilka kontrowersyjnych decyzji i sporów z mniejszościowymi akcjonariuszami prywatyzowanych spółek.
Chronowski w listopadzie 2000 roku złożył pozew o unieważnienie umowy prywatyzacyjnej PZU SA, zawartej z konsorcjum Eureko i BIG Banku Gdańskiego SA rok wcześniej. Konsorcjum za 3 mld zł kupiło 30 proc. PZU, a Chronowski zarzucał mu, że zrobiło to, żeby chronić akcjonariat BIG BG.
Mniejszościowy akcjonariusz złożył skargę w Komisji Europejskiej i zwrócił się do niej o ochronę swoich interesów w Polsce. Chronowski oskarżył konsorcjum o niewywiązywanie się z umowy prywatyzacyjnej. Argumentował, że mając zaledwie 30-proc. pakiet akcji PZU inwestorzy zdobyli zbyt wielką władzę nad największą polską spółką ubezpieczeniową.
Konflikt w PZU postawił pod znakiem zapytania możliwość przeprowadzenia w tym roku oferty publicznej do 50 proc. akcji PZU, w wyniku której Skarb Państwa mógłby otrzymać około 5 mld zł.
Media spekulowały, że wpływ na Chronowskiego mają były, skonfliktowany z mniejszościowym akcjonariuszem PZU, prezes tej spółki Władysław Jamroży, usunięty ze stanowiska za czasów Wąsacza oraz prezes PZU Życie SA Grzegorz Wieczerzak.
Minister Skarbu próbował przejąć także pośrednią kontrolę nad kilkoma Narodowymi Funduszami Inwestycyjnymi oraz oskarżył firmy zarządzające pozostałymi NFI o łamanie zasad programu NFI i niegospodarność. Ponieważ Skarb Państwa jest mniejszościowym akcjonariuszem w NFI, poszukiwał sojuszników wśród innych prywatnych akcjonariuszy.
Od grudnia trwa konflikt między ministrem skarbu a ministrem finansów w sprawie obsady rady nadzorczej Totalizatora Sportowego, którego prezesem jest były prezes PZU SA Władysław Jamroży.
Według ministra finansów Jarosława Bauca, minister skarbu konsekwentnie odmawiał uzupełnienia rady nadzorczej Totalizatora Sportowego, co sprawiło, że minister finansów został odsunięty od możliwości nadzorowania spółki dającej duże wpływy bezpośrednio do budżetu.
Gdy 16 lutego zgromadzenie wspólników totolotka uzupełniło skład rady nadzorczej o reprezentantów MF Andrzeja Mierzwę i MSP Annę Malik wydawało się, że oba resorty porozumiały się, jednak w ostatnią sobotę RN spółki opuściło dwóch przedstawicieli MF.
Chronowski miał też odmienną koncepcję prywatyzacji sektora energetycznego niż minister gospodarki i wicepremier Janusz Steinhoff.
Minister skarbu uważał, że należy prywatyzować równolegle sektor wytwarzania i dystrybucji energii, podczas gdy Steinhoff chciał najpierw prywatyzować elektrownie.
Ostatnio Chronowski zaproponował zmianę w strategii prywatyzacji sektora polegającą na przyspieszeniu prywatyzacji elektrowni i sprzedaży większościowych pakietów. Rząd miał zająć się zmianami w strategii prywatyzacji energetyki we wtorek.
We wtorek France Telecom, który miał kupić w tym roku 16 proc. akcji Telekomunikacji Polskiej SA, ogłosił, że nie chce zrealizować wcześniejszej opcji. Analitycy uważają, że postawiło to pod znakiem zapytania realizację tegorocznych wpływów prywatyzacyjnych, zaplanowanych na 18 mld zł, z czego 10 mld miała przynieść sprzedaż 30 proc. TP SA.
Chronowski nie chciał przystać na koncepcję wysuwaną przez niektórych posłów AWS, utworzenia państwowego holdingu Polski Cukier zamiast sprzedaży poszczególnych cukrowni inwestorom. Lansujący tę koncepcję poseł Gabriel Janowski od kilku dni okupuje gabinet ministra skarbu, a policja nie może go stamtąd usunąć, gdyż chroni go immunitet poselski.
40-letni Chronowski urodził się w Grybowie w dawnym woj. nowosądeckim. W 1985 roku ukończył studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Ukończył też kurs dla członków rady nadzorczej i zdał egzamin w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych. Specjalizuje się w prawie handlowym i bankowym. Uczestniczył w strajkach studenckich w 1980 i 1981 roku. Od 1987 roku był zatrudniony w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Nowym Sączu, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego rady pracowniczej. Wtedy rozpoczęła się jego współpraca z Andrzejem Szkaradkiem, ówczesnym szefem podziemnej nowosądeckiej 'Solidarności'.
W 1993 roku został senatorem z ramienia NSZZ 'Solidarność'. W Senacie obecnej kadencji był wicemarszałkiem.
Chronowski był jednym z autorów projektu ustawy zmierzającej do ograniczenia wynagrodzeń samorządowców oraz członków zarządów spółek Skarbu Państwa i kas chorych. Projekt ten ostatecznie został przyjęty przez Senat w marcu 1999 roku i wraz z innymi propozycjami w tej sprawie był przedmiotem prac w Sejmie.
Od czerwca 1999 roku Chronowski jest szefem małopolskiego Ruchu Społecznego AWS.
Były minister skarbu ma żonę i dwóch synów. Mieszka w Paszynie pod Nowym Sączem, gdzie żona Barbara, nauczycielka, jest dyrektorem szkoły podstawowej. Wraz z żoną założył Fundację Barbary i Andrzeja Chronowskich, która miała wspierać jego działania jako senatora.
