Handel w sieci a kwestie podatkowe

Aktywność internetowa podlega tym samym zasadom rozliczeń podatkowych co tradycyjna działalność gospodarcza. Możemy tu więc korzystać z podatku dochodowego na zasadach ogólnych - obowiązują tu dwa progi podatkowe:

• do 85 528 zł podatek wynosi 18 proc. minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł;
  • ponad 85 528 zł podatek wynosi 14 839 zł 02 gr + 32 proc. nadwyżki ponad 85 528 zł.

Miesięczna kwota zmniejszająca podatek w 2011 roku wynosi 46,33 zł, a roczna 556,02 zł. Natomiast roczny dochód niepowodujący obowiązku zapłaty podatku to 3 091 zł. Zeznanie roczne składa się na formularzu PIT-36.

Wybrać możemy również podatek liniowy, czyli 19 proc. stawki podatku dochodowego. Osoby, które przechodzą z etatu na swoje od 20 maja 2010 roku muszą czekać tylko rok (a nie dwa lata jak to miało miejsce w trakcie obowiązywania poprzednich przepisów), by zacząć rozliczać się według stawki liniowej ze świadczenia podobnych usług jak na etacie. Natomiast, jeśli przedmiot działalności gospodarczej będzie różnił się od zadań wykonywanych dotychczas na podstawie umowy o pracę, to podatek liniowy można płacić od razu.

Nie obowiązuje tu stawka 32 proc. w razie nagłego sukcesu finansowego przedsiębiorstwa, ale także nie ma kwoty wolnej od podatku. Ponadto osoby fizyczne korzystające z 19 proc. stawki nie mają prawa do wspólnego rozliczenia ze współmałżonkiem oraz samotnie wychowywanym dzieckiem. Nie mogą również odliczać od dochodów objętych stawką 19 proc. ulg podatkowych, np. na Internet lub na dzieci.

Jeśli decydujemy się na podatek liniowy to należy do 20 stycznia roku podatkowego złożyć odpowiednie oświadczenie o wyborze takiego, a nie innego rodzaju opodatkowania. Natomiast rezygnację z tej formy opodatkowania należy zgłosić na piśmie również do 20 stycznia. W przypadku podatku liniowego zeznanie roczne składa się na formularzu PIT-36L.

Warto zwrócić uwagę, że podatnicy opodatkowani podatkiem dochodowym od osób fizycznych według zasad ogólnych i podatkiem liniowym muszą prowadzić księgi rachunkowe albo podatkową księgę przychodów i rozchodów. Kryterium wyboru w tym przypadku stanowi przychód. Księgi rachunkowe - dotyczą osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. Z zasad rachunkowości określonych ustawą można korzystać także od początku następnego roku obrotowego, jeśli przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe od równowartości w walucie polskiej 1,2 mln euro. Jednak wcześniej należy powiadomić o tym urząd skarbowy.

O zwolnieniach podatkowych przeczytasz na kolejnej stronie.

Innym sposobem rozliczania się przedsiębiorcy jest zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Rozliczać możemy się w formie:

• karty podatkowej - tu pojawia się możliwość zwolnienia z prowadzenia ksiąg ewidencyjnych, składania zeznań podatkowych i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Z drugiej strony występuje zobowiązanie do wystawiania faktur lub rachunków oraz przechowywania w kolejności numerów ich kopie z okresu 5 lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym je wystawiono;
  • ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – płaci się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Podlegają mu podatnicy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 tys. zł. W momencie przekroczenia tej kwoty zwolnienie przestaje obowiązywać i opodatkowaniu podlega nadwyżka (po upływie roku podatnik znów może starać się o zwolnienie).

Zwolnienie to nie dotyczy jednak:

• podatników świadczących usługi jubilerskie, prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa;
  • podatników dokonujących dostaw wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, nowych środków transportu oraz towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym z wyjątkiem energii elektrycznej i wyrobów tytoniowych;
  • podatników nie posiadających siedziby lub miejsca zamieszkania na terenie kraju;
  • importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca.

VAT a systemy płatności internetowej

Gdy zapłata za towar następuje przed jego wysłaniem, wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania - może to być zaliczka, przedpłata, zadatek lub rata. Natomiast, gdy należności są wypłacane podatnikom przez platformy płatności internetowej, sytuacja wygląda dwojako.

W przypadku systemów płatności internetowej, które wypłacają należności raz na jakiś czas (czasem nawet raz na tydzień), sprzedawcy często wysyłają towar (nabywca nie zażądał wystawienia faktury) przed faktycznym momentem otrzymania pieniędzy (czyli otrzymaniem należności jest faktyczny moment ich otrzymania, a nie moment zaksięgowania należności na koncie podatnika w systemie płatności internetowej). I wtedy obowiązek podatkowy powstaje w dniu, w którym towar zostaje wysłany pocztą lub kurierem do nabywcy (termin zapłaty nie wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego). Z kolei, gdy wydanie towaru jest potwierdzone fakturą, wówczas obowiązek podatkowy powstaje w momencie jej wystawienia (nie później niż siedem dni po wydaniu towaru).

Natomiast gdy sprzedawca zgodnie z zawartą umową z platformami płatności internetowej może wypłacać należności w dowolnym czasie, wówczas momentem otrzymania należności i powstaniem obowiązku podatkowego jest moment zaksięgowania ich na koncie sprzedawcy w systemie płatności internetowej, po zaksięgowaniu sprzedawca może od razu przelać należności na swój rachunek bankowy, czyli najczęściej następuje to przed wydaniem towaru.

VAT a koszty wysyłki

Koszty wysyłki nie powinny być traktowane jako odrębnie opodatkowana czynność podlegająca opodatkowaniu VAT, zatem muszą:

• powiększać podstawę opodatkowania wysyłanych towarów (podstawowa stawka VAT w 2011 r. wynosi 23 proc.) - czyli w efekcie następuje opodatkowanie tych kosztów stawką właściwą dla danych towarów - lub
  • pozostać poza zakresem opodatkowania VAT (wyłączenie kosztów przesyłki z podstawy opodatkowania towarów) - w takiej sytuacji kupujący udziela sprzedającemu pełnomocnictwo (nie wymaga ono formy pisemnej, wystarczy zaakceptowanie regulaminu sklepu internetowego lub warunków aukcji internetowej), które upoważnia go do zawarcia umowy z pocztą lub firmą kurierską w imieniu kupującego, czyli kosztów wysyłki w tym przypadków nie ewidencjonuje się za pomocą kas rejestrujących i nie wskazuje się ich jako odrębnej pozycji w fakturze wystawionej nabywcy (mogą być wskazane w niej w formie adnotacji).

Przychód a internetowa sprzedaż wysyłkowa

Za przychód związany z działalnością gospodarczą uznawane są przychody należne (nawet w sytuacji, gdy faktycznie nie zostały jeszcze otrzymane) po odjęciu wartości towarów zwróconych oraz udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o PDOP). Zatem datą powstania przychodu jest dzień wydania towaru, całościowego lub częściowego wykonania usługi oraz zbycia prawa majątkowego - jednak nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności. Natomiast do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat i zaliczek na dostawy towarów i usług - nawet w przypadku, gdy te wynoszą 100 proc. należności - które zostaną wykonane dopiero w następnych okresach rozliczeniowych (w ten sposób zapobiega się sytuacji, w której powstaje powstanie przychód bez możliwości uwzględnienia kosztów czyli wartości sprzedanych towarów).

Jeśli transakcja następuje na przełomie roku, czyli pieniądze wpłyną w grudniu, a wysyłka zostanie wykonana w styczniu, wówczas przychód powstaje dopiero w styczniu, bo u sprzedawcy należność jeszcze nie powstała w grudniu.

Ważna uwaga na temat kas rejestrujących

Konieczne jest rejestrowanie obrotu za pomocą kas fiskalnych. Kara za brak rejestracji to:

• grzywna do 180 stawek dziennych,
  • dodatkowo naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej ustala - za okres do momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących - zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30 proc. kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

Jeśli z niezależnych od nas przyczyn nie posiadamy kasy rejestrującej, jesteśmy zobowiązani do nabycia rezerwowej kasy, a jeśli takiej nie mamy, nie możemy dokonywać sprzedaży.

Podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu mają możliwość odliczenia od podatku kwotę każdego zakupu kas rejestrujących w wysokości aż 90 proc. jej ceny zakupu, ale nie może ona wynieść więcej niż 700 zł.

Tymczasem po spełnieniu poniższych warunków istnieje możliwość zwolnienia z obowiązku stosowania kasy rejestrującej:

• wysyłkowa dostawa towaru (poczta lub kurier) nieobjęta limitem;
  • świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku (także systemów płatności internetowej) lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jednak z ewidencji dowodów dokumentujących transakcję musi wynikać, jakiej konkretnie transakcji dotyczyła zapłata;
  • wnioskodawca musi prowadzić szczegółową ewidencję dowodów zapłaty, na podstawie której można ustalić dane osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego, na których rzecz dokonano wysyłki towarów;
  • wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania usług przed 1 stycznia 2009 r. i 2010 r.;
  • limit kwoty uprawniającej do zwolnienia poza sprzedażą wysyłkową wynosi do 40 tys. zł, który należy połączyć ze zwolnieniem ze sprzedaży wysyłkowej - jeśli przekroczy się limit zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty 40 tys. zł, czyli jeśli przekroczenie nastąpiło w sierpniu br., to ewidencjonowanie w kasie fiskalnej należy rozpocząć od 1 października 2011 r.

Trzeba pamiętać jednak, że zwolnienia nie dotyczą (sprzedaż towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień):

• dostawy wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali;
  • dostawy sprzętu fotograficznego z wyjątkiem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego;
  • dostawy sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego z wyjątkiem anten, lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem;
  • dostawy nagranych z zapisanymi danymi lub pakietami oprogramowania komputerowego płyt CD, DVD, kaset magnetofonowych, taśm magnetycznych, dyskietek, kart pamięci i kartridżów;
  • dostawy paliw płynnych, wyrobów tytoniowych i napojów alkoholowych;
  • odbioru osobistego towaru i zapłacenie za niego dopiero po uprzednim jego sprawdzeniu.

O wystawianiu faktur przeczytasz na kolejnej stronie.

FakturyIch wystawianie jest obowiązkowe (nie dotyczy to jednak wystawiania faktur na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w przypadku takich osób wystawiane są faktury wyłącznie, gdy te wyrażą taką chęć). Podatnik, który nie spełni tego obowiązku, podlega grzywnie do 180 stawek dziennych. Natomiast jeśli podatnik wystawi fakturę lub rachunek w sposób nierzetelny grozi mu grzywna do 240 stawek dziennych. Kara grzywny za wykroczenie skarbowe grozi również przedsiębiorcy, który nie przechowuje wystawionej lub otrzymanej faktury, rachunku albo dowodu zakupu towarów.

Szczególnym rodzajem faktur są e-faktury (coraz bardziej popularne, szczególnie w przypadku handlu w Internecie). Od 2011 r. obowiązują nowe zasady dotyczące e-faktur. Otóż Minister Finansów wdrożył w życie postanowienia Dyrektywy Rady 2010/45/UE z 13 lipca 2010 r., które zmieniają Dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania - chodzi głównie o to, że e-faktury stają się realną alternatywą dla faktur papierowych.

Faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej tylko wtedy, gdy:

• po pierwsze obie strony wyrażą na to zgodę,
  • po drugie, gdy faktury zachowają swoją autentyczność pochodzenia (pewność co do tożsamości wystawiającego fakturę, dokonującego dostawy towarów lub usług - NIP, nazwa, adres) i integralność treści (czyli pewność, że w fakturze nie zmieniono żadnych danych, które powinna zawierać - podstawa opodatkowania, kwota podatku, numer faktury). W związku ze zmianami od 2011 r. nie jest konieczne zabezpieczanie e-faktury bezpiecznym podpisem elektronicznym (jednak wystawca musi wybrać inną, odpowiednią formę zabezpieczenia przesyłanej faktury oraz drogę elektroniczną, którą będzie ją wysyłał, by niemożliwe było dokonanie w niej zmian - czyli np. forma PDF, RTF, XPS, doc. udostępniana na serwerze lub stronie internetowej dostawcy lub wysyłana pocztą e-mail). Ponadto przechowywanie e-faktur obecnie nie wymaga papierowego wydruku, natomiast korekty e-faktur nie muszą mieć postaci elektronicznej, mogą mieć dowolną postać.

Jeżeli kupujący nie odbierze i nie zapłaci za towar wysłany za pośrednictwem poczty lub firmy kurierskiej (a towar zostaje niezwłocznie odesłany do sprzedającego wraz z fakturą, która nie została jeszcze wprowadzona do obrotu prawnego - do transakcji nie doszło), wówczas fakturę można anulować bez konieczności sporządzania jej korekty - przekreśla się oryginał faktury i jej kopię oraz wprowadza się na nie odpowiednią adnotację: _ ANULOWANO _, która uniemożliwia ich ponowne wykorzystanie. Taką anulowaną fakturę wraz z kopią i adnotacją należy przechowywać. W innych przypadkach konieczne jest wystawienie korekty.

Rachunki

Wystawiają je podatnicy zwolnieni z obowiązku płacenia podatku VAT, a w związku z tym także z wystawiania faktur VAT i składania deklaracji VAT. Rachunek wystawia się nie później niż 7 dni od zgłoszenia takiego żądania - przed lub po wykonaniu usługi czy wydaniu towaru. Natomiast jeśli zgłoszenie żądania nastąpiło 3 miesiące po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, to podatnik nie ma obowiązku go wystawiać.

Szczególnym rodzajem rachunków są e-rachunki (korzystne dla osób prowadzących firmy w Internecie), które nie wymagają podpisu elektronicznego ani pieczęci wystawcy rachunku.

Umiejscowienie biura

Firmy internetowe mogą prowadzić swoją działalność gospodarczą w prywatnych nieruchomościach. Jednak wcześniej powinny sprawdzić, czy nie spowoduje to zmian w sposobie ich użytkowania . Zmiany te obejmują np. przekształcenie części nieruchomości na magazyn. Przed dokonaniem tych zmian należy zgłosić je właściwemu organowi. Do takiego zgłoszenia dołącza się szereg dokumentów. W przypadku niedostarczenia właściwych dokumentów wstrzymuje się użytkowanie obiektu lub jego części aż do czasu ich dostarczenia, a po upływie terminu (w przypadku stwierdzenia wykonania tego obowiązku) ustala się wysokość opłaty legalizacyjnej. Zmiana musi nastąpić w okresie od 30 dni do dwóch lat od czasu pozytywnej decyzji wydanej przez odpowiedni organ.

Opodatkowanie biura

W przypadku, gdy nie jest możliwe wydzielenie części mieszkalnej nieruchomości od części używanej do celów firmowych, rada gminy określa wysokość stawki podatku od nieruchomości, która nie może przekroczyć rocznie 0,67 zł od 1 m kw. powierzchni.

Normalna stawka podatku od nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części przeznaczonych na prowadzenie firmy wynosi maksymalnie 21,05 zł od 1 m kw. powierzchni użytkowej.

Koszty uzyskania przychodu

Są nimi, m.in.: czynsz, opłaty za energię, gaz, ogrzewanie, wodę i Internet (umowa z dostawcą musi być podpisana na firmą podatnika) oraz odsetki od kredytu mieszkaniowego. Po zaliczeniu wyżej wymienionych wydatków do kosztów podatkowych stosuje się zasadę proporcjonalności (chyba że w pomieszczeniu przeznaczonym na działalność gospodarczą są zamontowane liczniki) - podział kosztów na te związane z wydatkami mieszkaniowymi oraz na związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (i te są kosztami uzyskania przychodów) z uwzględnieniem stosunku powierzchni przeznaczonej na działalności gospodarczą do całej powierzchni mieszkania. Zaliczenie części sprzętów - które używa się także do celów prywatnych - do kosztów uzyskania przychodów musi być uzasadniony i dotyczy to np. mikrofalówki, lodówki, sprzętu audio itp.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Obowiązkowi rejestracji VAT UE podlegają czynni podatnicy VAT dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Natomiast rejestracji VAT UE nie wymaga:

• sprzedaż towarów opodatkowanych w Polsce z uwagi na miejsce jej świadczenia jako dostawa krajowa;
  • sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu w Polsce.

Ponadto ze sprzedażą wysyłkową z kraju (dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa przeznaczenia wysyłanego lub transportowanego towaru czyli innego państwa członkowskiego) mamy do czynienia, gdy dostawa dokonywana jest na rzecz:

• podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług);
  • oraz każdego innego podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Poszczególne państwa mają obowiązek ustalenia limitów dla sprzedaży wysyłkowej, które nie mogą być niższe niż 35 tys. euro i wyższe niż 100 tys. euro. Z chwilą, gdy obroty przekroczą limit wyznaczony przez dany kraj, dostawa będzie podlegała opodatkowaniu w kraju przeznaczenia do końca roku i przez cały następny rok (wówczas mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów). Taka sytuacja wymaga rejestracji w danym państwie. Natomiast, gdy limit nie zostanie przekroczony oraz gdy klientami są wyłącznie osoby fizyczne lub podmioty gospodarcze, które nie mają obowiązku rozliczania podatku VAT, dostawca opodatkowuje transakcje w Polsce.

Reasumując, jeśli sprzedajemy towar na rzecz unijnych podatników, wówczas mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, która opodatkowana jest stawką VAT 0 proc., gdy są spełnione następujące warunki:

• kupującym jest czynny podatnik VAT UE w innym państwie członkowskim,
  • towar opuszcza kraj, z którego został wysłany, a sprzedawca posiada na to dowód,
  • sprzedawca i kupujący posługują się ważnym numerem VAT UE.

Sprzedaż na rzecz podatników spoza Wspólnoty

Tego typu transakcje traktowane są jako eksport towarów. Podobnie jak w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów obowiązuje tu obniżona do 0 proc. stawka podatku VAT (oczywiście tu także trzeba spełnić odpowiednie warunki, np. należy posiadać stosowne dokumenty dotyczące wywozu towaru poza teren UE).

Handel za pośrednictwem Internetu to dobry pomysł na biznes, ponieważ tworzy obecnie tzw. Nową Ekonomię czyli gospodarkę bez granic państwowych. Zanim zdecydujemy się jednak na taki rodzaj zarobku, powinniśmy dobrze rozważyć wszystkie za i przeciw. Przede wszystkim zastanówmy się, czy udźwigniemy samodzielnie kwestię podatkową. Wybór opodatkowania powinien być dobrze przemyślany - jeśli roczny dochód nie przekracza 85 528 zł, to bardziej opłacalne jest rozliczanie się według 18 proc. stawki niż według podatku liniowego, bo dopiero po przekroczeniu tego progu obowiązuje 32 proc. stawka.

Co więcej, trzeba mieć na uwadze także czynne kontrole aktywności internetowej przeprowadzane przez organy podatkowe (nadmieńmy, że kara za przestępstwa skarbowe w 2011 r. wynosi od 46,20 zł do 18 480 zł, a kara za wykroczenie - od 138,60 zł do 27,720 zł).

Handel internetowy wciąż się rozwija i wciąż jest udoskonalany, powoli stając się ważnym elementem handlu, ale prawda jest taka, że nie jest dla wszystkich. Osoby, które nie mają pojęcia o kwestii podatkowej i nie posiadają zmysłu biznesowego, które nie orientują, jak wygląda obecna sytuacja na rynku, nic nie wiedzą o nowinkach technologicznych i które nie posiadają żadnego biznesplanu, powinny darować sobie prowadzenie sklepu w Internecie.