Jeśli pracownik zatrudniony jest na etacie, czyli ma umowę o pracę, to przysługuje mu prawo do urlopu wypoczynkowego. Urlop należy się w każdym roku i jest płatny. Wymiar urlopu to 26 dni, jeśli staż pracy pracownika jest wyższy niż 10 lat. Gdy pracownik ma mniejszy staż, to przysługuje mu 20 dni urlopu. Urlop polega na tym, że pracownik otrzymuje dni wolne.
Urlopu udziela się na dni, które normalnie stanowiłyby dni pracy w danym przedsiębiorstwie, czyli również na niedzielę i święta.
Wniosek urlopowy
Żeby otrzymać urlop wypoczynkowy, pracownik musi złożyć wniosek urlopowy. To tak naprawdę on jest zgodą pracodawcy na rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego. Przepisy nie precyzują jednak formy takiego dokumentu.
Wniosek urlopowy jest swoistą propozycją pracownika żeby wykorzystać wolne dni. Jeżeli pracownik pomimo złożenia wniosku urlopowego, rozpocznie urlop nie otrzymując na to zgody pracodawcy, stanowi to poważne naruszenie obowiązków pracowniczych. Może się ono skończyć nawet wypowiedzeniem umowy o pracę. Zdarzają się przypadki, że skutkuje to zwolnieniem dyscyplinarnym.
Jeśli trwa cały czas umowa o pracę to urlop wypoczynkowy musi być wykorzystany albo przeniesiony na następny rok. Ekwiwalent za niewykorzystany urlop może być wypłacony jedynie, gdy wygasa umowa o pracę, a stosunek pracy nie będzie kontynuowany.
Prawo do ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop jest określone w przepisach kodeksu pracy. To forma rekompensaty za niewykorzystany urlop, gdy rozwiązywana jest umowa o pracę.
Jak obliczyć ekwiwalent za urlop?
Ekwiwalent za niewykorzystany urlop liczymy, korzystając ze ze specjalnego współczynnika. Reguły jego obliczania wskazuje rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej. Od wszystkich dni w roku odejmujemy niedziele i dni wolne. Wynik dzielimy przez 12. Otrzymujemy współczynnik.
W sytuacji, gdy pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu, to współczynnik urlopowy ustala się proporcjonalnie. Zawsze stosuje się współczynnik obowiązujący w danym roku. Nawet wtedy, gdy obliczamy ekwiwalent za urlop zaległy.
Prawo do ekwiwalentu pracownik ma w momencie, gdy rozwiązuje się umowę o pracę. Datą rozliczenia ekwiwalentu jest dzień rozwiązania umowy, a wypłaty ostatni dzień zatrudnienia.
Gdy pracownik nie wykorzysta urlopu pracodawca musi wypłacić ekwiwalent. Ekwiwalent pieniężny zamiast urlopu możliwy jest tylko w sytuacji rozwiązania umowy. Nie wolno wypłacić pracownikowi ekwiwalentu, gdy trwa stosunek pracy. W takiej sytuacji trzeba
udzielić urlopu.
Żeby obliczyć ekwiwalent za konkretny dzień, trzeba podstawę ekwiwalentu podzielić przez współczynnik. Gdy nadchodzi rozwiązanie umowy, pracownik otrzymuje prawo do ekwiwalentu za urlop bieżący i zaległy.
Jeśli umowa zostanie rozwiązana z powodu śmierci pracownika, to ekwiwalent jest należy małżonkowi, a także innym osobom, które są uprawnione do uzyskania renty rodzinnej po zmarłym pracowniku.