Jednorazowa amortyzacja nie jest przeznaczona dla samochodów osobowych. Mogą z niej skorzystać tylko osoby posiadające samochód ciężarowy. Generalnie są to te samochody, których masa całkowita przekracza 3,5 tony. Ale są wyjątki. Mniejsze samochody także można jednorazowo amortyzować, gdy spełniają one dodatkowe warunki wskazane w ustawie. Potrzebna jest też właściwa dokumentacja, jak świadectwo homologacji.
Dokonując jednorazowej amortyzacji, podatnik zalicza całą kwotę netto za zakupiony samochód do kosztów uzyskania przychodu, co skutkuje znacznym zmniejszeniem dochodu, a w konsekwencji także podatku dochodowego. Zaoszczędzone dzięki temu pieniądze można przeznaczyć na dalsze inwestycje lub na stworzenie nowych miejsc pracy, co stanowi ogromną korzyść szczególnie dla początkujących podatników, którzy potrzebują kapitału do dalszego rozwoju swojej firmy.
Podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej (o ile w dwóch poprzednich latach jej nie prowadzili) oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wskazanych w ustawie środków trwałych.
Małym podatnikiem jest podatnik, u którego sprzedaż nie przekroczyła w poprzednim roku równowartości w złotych kwoty 1.200.000 euro. W 2011 r. była to 5.324.000 zł.
Zostały wśród nich wymienione samochody ciężarowe i jednocześnie wprost wyłączone samochody osobowe. Jednorazowej amortyzacji dokonuje się w roku, w którym samochód (lub inny środek trwały) został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Maksymalna, łączna wysokość takich odpisów amortyzacyjnych w danym roku to 50 tys. euro (w 2012 roku jest to 222 tys. zł).
Samochody o dopuszczalnej macie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 ton, które konstrukcyjnie przeznaczone są do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, to samochody osobowe.
Ale są wyjątki. Amortyzacja jednorazowa jest możliwa także wtedy, gdy spełnione są warunki o uznaniu samochodu o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony za ciężarowy. Warto zatem pamiętać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno określa, że samochodem ciężarowym jest w takim przypadku pojazd samochodowy:
- posiadający jeden rząd siedzeń, oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą; klasyfikowany na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
- mający więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków przekracza 50 proc. długości pojazdu;
- mający otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
- posiadający kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.
Spełnienie powyższych wymogów stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego, przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów. Koniecznym jest posiadanie, wydanego przez tę stację stosownego zaświadczenia, jak również dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.
Samochodem ciężarowym jest też pojazd samochodowy będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o wymienionych w ustawie przeznaczeniach (np. bankowóz, koparka).
| Czytaj więcej w Money.pl | |
|---|---|
| Auto służbowe poza godzinami pracy? Uważaj na kontrole Używanie samochodu służbowego do celów prywatnych to nieodpłatne świadczenie firmy na rzecz pracownika, które podwyższa jego zobowiązania z tytułu PIT. | |
| Stary samochód w firmie obniży podatek Działalność gospodarcza prowadzona we własnym mieszkaniu na zasadzie samozatrudnienia czy wprowadzenie do firmy prywatnego auta pomoże zmniejszyć obciążenia podatkowe. | |
| Rozliczenie straty z działalności gospodarczej do 5 lat Zmiana formy opodatkowania nie odgrywa tu istotnej roli, z wyjątkiem przejścia na kartę podatkową. |
Elżbieta Węcławik, Iwona Cackowska (Tax Care)