Komu przysługuje dobrowolne ubezpieczenie społeczne?
Dobrowolne ubezpieczenie społeczne jest dla tych, którzy nie podlegają ubezpieczeniu w ramach obowiązkowego systemu. Najczęściej mowa tu o tych, którzy zarabiają na podstawie umowy o dzieło. Jeśli zdecydujemy się na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, trzeba pamiętać, że warto objąć nim także członków rodziny. Chodzi tutaj o dzieci, męża, żonę, czy rodziców lub dziadków, z którymi mieszkamy.
Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne – jakie dokumenty?
Żeby skorzystać z dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, trzeba złożyć odpowiedni wniosek w placówce NFZ. Razem z wnioskiem trzeba dołączyć dokument tożsamości i pismo, które potwierdza, że nie jesteśmy ubezpieczeni w ramach obowiązkowych świadczeń.
Może to być potwierdzenie statusu bezrobotnego, czy dokument, który poświadcza, że nie prowadzimy działalności gospodarczej. Najczęściej będzie to jednak świadectwo pracy z ostatniego miejsca zatrudnienia.
Jak wygląda umowa dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego?
Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne zawierane jest na czas nieokreślony. I tu ważne zastrzeżenie. Ulega ono rozwiązaniu, tylko wtedy, gdy odpowiedni wniosek w tej sprawie złoży osoba ubezpieczona. W czasie tygodnia od momentu zawarcia umowy trzeba w ZUS złożyć druk zgłaszający nas do ubezpieczenia zdrowotnego. To formularz ZUS ZZA.
W sytuacji, gdy chcemy też objąć ubezpieczeniem członków rodziny, składamy dodatkowo formularz ZUS ZCNA. Potem pozostanie nam co miesiąc składać deklarację rozliczeniową ZUS DRA.
Ile kosztuje dobrowolne ubezpieczenia zdrowotne?
Koszty takiego ubezpieczenia nie są stałe. Składka ubezpieczenia zmienia się kwartalnie, jest obliczana jako 9% przeciętnego wynagrodzenia. Wskaźnik ten publikowany jest przez Główny Urząd Statystyczny.
Dodatkowe koszty dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego
Trzeba pamiętać, że jeśli przez dłuższy okres nie płaciliśmy ubezpieczenia zdrowotnego, to trzeba będzie dokonać w pewnym sensie wyrównania takich opłat. Wszystko dlatego, gdy będziemy starać się o zgodę na przystąpienie do dobrowolnego ubezpieczenia. Wysokość dodatkowej opłaty zależy od tego, jak długa była przerwa w opłacaniu składek. Jest ona określona jako procent dochodów obliczanych od podstawy składek. Wynosi od 20 proc. gdy przerwa była nie dłuższa niż rok, aż do 200 proc. gdy składek nie opłacaliśmy dłużej niż 10 lat.
Jeśli nie jesteśmy w stanie zapłacić takiej sumy od razu, można poprosić NFZ o rozłożenie jej na raty.
Kiedy i jak można rozwiązać umowę dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego?
Umowa dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego może zostać rozwiązana, jeśli złożymy w tej sprawie odpowiedni wniosek w NFZ lub gdy wejdziemy do systemu obowiązkowego, np. jako pracownicy albo jako członkowie rodziny osób zatrudnionych.
Składając pismo z wypowiedzeniem umowy, koniecznie trzeba podać datę, kiedy ma ona zostać rozwiązana. Nie można zapomnieć o dołączeniu dowodów potwierdzających opłacenie składek. Chodzi o to, by udowodnić, że płaciliśmy je regularnie przez cały czas, gdy trwała umowa. W momencie, gdy dojdzie do rozwiązania umowy, trzeba wyrejestrować się w NFZ, wypełniając druk ZWUA.