Jeśli chodzi o środki trwałe, wartość rzeczy musi być właściwie oszacowana. Wykorzystać można jedynie przedmioty warte więcej niż 10 tys. zł. Istotna jest także charakterystyka rzeczy. Musi ona potwierdzać zasadność wykorzystywania w prowadzonej działalności. Co ważne klasyfikowana rzecz powinna być zdatna do użytku. Niedopuszczalnym jest zaliczanie do środków trwałych przedmiotów zepsutych.
Katalog środków trwałych
Za środki trwałe mogą zostać uznane nieruchomości, niezbędne maszyny i urządzenia, pojazdy, a nawet zwierzęta. Szczegółowy zbiór rzeczy zapisano w KŚT – Klasyfikacji Środków Trwałych.
Jest to uporządkowany katalog elementów majątku trwałego, wykorzystywany do ewidencjonowania, obliczania amortyzacji oraz przygotowywania statystyk. Podział funkcjonuje w oparciu o stworzone w tym celu grupy.
Ustalanie wartości początkowej środka trwałego
Nie ma jednej zasady wyceniania środków trwałych. Przy określaniu wartości znaczenie ma między innymi sposób nabycia danej rzeczy. Jeżeli przedmiot został kupiony, właściwą jest zapłacona cena, którą powiększą koszty zakupu oraz koszty wprowadzenia do obrotu.
- Gdy wyliczenie dotyczy czynności częściowo odpłatnej, cenę trzeba zsumować z kwotą upustu.
- Przedmiot stworzony przez przedsiębiorcę będzie wart tyle, ile rzeczywiście wydano na jego powstanie.
- Aktywa, których źródłem jest bezpłatne działanie np. spadek, darowizna, muszą odpowiadać kwotom rynkowym za podobne dobra.
- Przedmioty przejęte z likwidowanego przedsiębiorstwa wycenia przejmujący, nie może jednak przekroczyć cennika rzeczy podobnego typu, dostępnych na rynku.
- Aport także może być środkiem trwałym. W takim przypadku uwzględnia się początkową wartość, która była podstawą odpisów amortyzacyjnych.
W razie jakichkolwiek wątpliwości najbardziej obiektywnym sposobem jest zbadanie cen rynkowych i wykorzystanie tej wiedzy przy wycenie.
Co to jest dokument OT?
Potwierdzenie przyjęcia środka trwałego do majątku przedsiębiorstwa powinno mieć odpowiedni charakter. Dokument OT jest dowodem na to, że środek został wpisany do ewidencji.
Akt ma zawierać dane identyfikacyjne podmiotu wystawiającego, numer zajmowanej przez wpisywaną rzecz pozycji w ewidencji oraz datę wpisu, pełną nazwę przedmiotu wraz z opisem i grupą z Katalogu środków trwałych, wartość, stawkę amortyzacyjną. W dokumencie powinno znaleźć się miejsce na podanie miejsca użytkowania. Dodatkowo informacje na temat dostawcy i osób przyjmujących środek trwały wraz z podpisami.
Amortyzacja środków trwałych
Jasnym jest, że pozyskiwanie środków trwałych jest kosztowne. Przedsiębiorcy przedsiębiorca muszą się z tym liczyć. Zarówno nabycie, jak i stworzenie rzeczy, wiąże się z wydatkami. Aby ulżyć podatnikom, wprowadzono zasadę pozwalającą na zaliczanie tychże wydatków do kosztów uzyskania przychodu przy użyciu odpisów amortyzacyjnych. Możliwość ta istnieje przez cały czas korzystania z danego środka.
Odliczenie można rozpocząć dopiero po przejęciu środka trwałego. Zaś końcem będzie moment pozbycia się środka lub zrównania wartości odpisów ze stawką początkową ustaloną dla tej rzeczy.
