Umowa o zakazie konkurencji – powody zawarcia
Umowa o zakazie konkurencji zwykle stwierdza, że pracownik nie może wykonywać określonych zawodów, które byłyby uznane za konkurujące z ich obecnym pracodawcą przez określony czas i/lub na określonym obszarze geograficznym. Tego rodzaju porozumienie można również nazwać przyrzeczeniem o braku zatrudnienia w konkurencyjnej firmie.
Pracodawcy zwykle nalegają na zawieranie porozumień o zakazie konkurencji, ponieważ po przerwie lub rezygnacji pracownik może pracować dla konkurenta lub założyć firmę o takim samym profilu, posługując się danymi pozyskanymi w dawnej pracy. Pracownik może następnie uzyskać przewagę konkurencyjną nad byłym pracodawcą, nadużywając poufnych informacji o tajemnicach handlowych byłego pracodawcy lub poufnych informacji, takich jak praktyki biznesowe, przyszłe produkty, plany marketingowe i listy klientów. Umowa o zakazie konkurencji możne również być egzekwowana w celu uniemożliwienia byłym pracownikom podjęcia pracy w podobnej branży, nawet jeśli praca ta nie wiązałaby się z ujawnieniem tajemnic handlowych.
Czym wyróżnia się umowa o zakazie konkurencji?
Zakazy konkurowania różnią się od umów o nieujawnianiu, które niekoniecznie uniemożliwiałyby pracownikowi pracę dla konkurenta, ale uniemożliwiałyby pracownikowi ujawnienie informacji uznanych przez pracodawcę za zastrzeżone lub poufne, takich jak listy klientów, bazowa technologia lub informacje o produktach w fazie rozwoju.
Typowy przykład zakazu konkurowania dotyczy osób medialnych: stacja telewizyjna mogłaby być słusznie zaniepokojona, że popularny meteorolog mógłby odciągnąć widzów, gdyby zaczął pracować dla konkurencyjnej stacji w tym samych charakterze. W większości jurysdykcji uznano by to za uzasadniony powód do podpisania umowy o zakazie konkurencji.
Jednak praktyka pokazuje, że różne firmy różnią się znacznie pod względem egzekwowania i uznawania porozumień o zakazie konkurencji, a wiele państwowych organów ustawodawczych podjęło niedawno debaty i zaktualizowało przepisy dotyczące umów o zakazie konkurencji.
Większość państw przyjmuje pewien rodzaj standardowego egzekwowania umowy o zakazie konkurencji, zgodnie z którym porozumienie nie może mieć charakteru długiego ani geograficznego i nie powinno znacząco ograniczać możliwości znalezienia pracy przez pracownika; jednakże jurysdykcje różnią się znacznie pod względem interpretacji, jakie warunki umowy o niekonkurowaniu byłyby nadmiernie uciążliwe.
Umowa o zakazie konkurencji – profity
Umowa o zakazie konkurencji, która z przedstawionych powodów jest korzystna dla pracodawcy, niekoniecznie jest taka sama w stosunku do pracowników. Dlatego często jej podpisanie łączy się z dodatkowymi pieniędzmi dla pracownika. Jest to tak zwane odszkodowanie z klauzuli konkurencyjnej. Jeżeli umowa o zakazie konkurencji zawarta została na czas trwania stosunku pracy, wysokość jest dowolna albo może jej w ogóle nie być.
Jeżeli umowa o zakazie konkurencji dotyczy czasu już po zakończeniu zatrudnienia, wysokość odszkodowania nie może być niższa niż 25% wynagrodzenia. Ta kwota może być także wyższa. Jest to więc w pewnym sensie atrakcyjne dla pracownika, ale wszystko zależy od branży. Umowa o zakazie konkurencji najczęściej jest podpisywana z pracownikami na wysokich szczeblach w określonych branżach, na przykład finansowej.