Wewnętrzna stopa zwrotu jest stopą dyskontową, która sprawia, że wartość bieżąca netto (NPV) wszystkich przepływów pieniężnych z danego projektu jest równa zeru. Obliczenia IRR opierają się na tym samym wzorze, co NPV.
Na czym polega wewnętrzna stopa zwrotu?
Mówiąc ogólnie, im wyższa wewnętrzna stopa zwrotu projektu, tym bardziej pożądana jest jego realizacja. IRR jest jednolita dla inwestycji różnego typu i jako taka IRR może być stosowana do szeregowania wielu potencjalnych projektów na względnie równych zasadach. Zakładając, że koszty inwestycji są równe w różnych projektach, projekt o najwyższej IRR zostałby prawdopodobnie uznany za najlepszy i podjęty jako pierwszy.
IRR jest czasem określany jako "ekonomiczna stopa zwrotu" lub "stopa zwrotu zdyskontowanych przepływów pieniężnych". Użycie słowa "wewnętrzny" odnosi się do pominięcia czynników zewnętrznych, takich jak koszt kapitału lub inflacja, z obliczeń.
Można myśleć o wewnętrznej stopie zwrotu jako o tempie wzrostu, które ma wygenerować projekt. O ile faktyczna stopa zwrotu, którą dany projekt kończy się generować, będzie często różna od jego oszacowanej stopy IRR, projekt o znacznie wyższej wartości IRR niż inne dostępne opcje, nadal będzie stanowił o wiele większą szansę na silny wzrost. Jednym z popularnych zastosowań IRR jest porównywanie rentowności zakładania nowych operacji z rozszerzaniem istniejących. Na przykład firma energetyczna może użyć IRR, decydując, czy otworzyć nową elektrownię, czy odnowić i rozbudować istniejącą wcześniej. Podczas gdy oba projekty prawdopodobnie dodadzą wartości firmie, najprawdopodobniej będzie to bardziej logiczna decyzja, określona przez IRR.
Wewnętrzna stopa zwrotu IRR w praktyce
Teoretycznie każdy projekt o wartości IRR większej od kosztu kapitału jest opłacalny, a zatem podjęcie takich projektów leży w interesie firmy. Planując projekty inwestycyjne, firmy często ustalają wymaganą stopę zwrotu (RRR), aby określić minimalny akceptowalny procent zwrotu, który dana inwestycja musi uzyskać, aby była opłacalna. Każdy projekt o wewnętrznej stopie zwrotu przekraczającej RRR zostanie prawdopodobnie uznany za rentowny, chociaż firmy niekoniecznie będą realizować projekt tylko na tej podstawie. Przeciwnie, prawdopodobnie będą realizować projekty o największej różnicy między IRR i RRR, ponieważ najczęściej będą one najbardziej opłacalne.
IRR można również porównać z dominującymi stopami zwrotu na rynku papierów wartościowych. Jeśli firma nie może znaleźć projektów o wewnętrznej stopie zwrotu wyższym niż zwroty, które mogą być generowane na rynkach finansowych, może po prostu wybrać inwestowanie swoich zysków zatrzymanych na rynku.
Chociaż IRR jest interesującą miarą dla wielu osób, zawsze należy ją stosować w połączeniu z NPV, aby uzyskać jaśniejszy obraz wartości reprezentowanej przez potencjalny projekt, który firma może podjąć.
Problemy z wewnętrzną stopą zwrotu
IRR jest bardzo popularnym wskaźnikiem w oszacowaniu rentowności projektu, ale może być mylący, jeśli jest stosowany samodzielnie. W zależności od początkowych kosztów inwestycji projekt może mieć niską wewnętrzną stopę procentową, ale wysoką NPV, co oznacza, że chociaż tempo, w jakim firma zwraca zyski z tego projektu, może być powolne, projekt może również dodać dużą wartość ogólną do spółki.
