Przepisy prawa pracy nie określają konkretnej kwoty ekwiwalentu pieniężnego za pranie odzieży roboczej. Wysokość takiego ekwiwalentu powinien ustalić pracodawca, uwzględniając aktualnie obowiązujące ceny. Pracodawca może także ustalić zasady pomniejszania tej kwoty w związku z poszczególnymi nieobecnościami w pracy (np. z powodu choroby czy urlopu bezpłatnego).
Obowiązki związane z odzieżą roboczą
Pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia odzieży roboczej i obuwia roboczego pracownikom w sytuacji, gdy:
1) odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu podczas wykonywania obowiązków służbowych;
2) użytkowanie odzieży roboczej jest konieczne ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 2377 § 1 ustawy z 26.6.1974 r. – Kodeks pracy; t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.; dalej: KP).
Poza dostarczeniem pracownikowi samej odzieży roboczej, pracodawca jest dodatkowo zobowiązany do zapewnienia jej prania, naprawy, konserwacji, odpylania i odkażania. Pranie odzieży może zostać powierzone pracownikowi, gdy pracodawca nie może go zapewnić. Powierzając tą czynność pracownikowi, pracodawca musi mu wypłacać ekwiwalent pieniężny w wysokości kosztów faktycznie na ten cel poniesionych. Nie dotyczy to jednak przypadku, gdy odzież robocza podczas pracy uległa skażeniu środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi. W takiej sytuacji pracodawca nie może przerzucać obowiązku prania odzieży na pracownika.
Ekwiwalent za pranie odzieży roboczej
Za pranie odzieży roboczej pracownik powinien otrzymywać od pracodawcy cykliczny ekwiwalent pieniężny na ten cel (art. 2379 § 3 KP). Kodeks pracy nie określa jednak konkretnej kwoty takiego ekwiwalentu ani częstotliwości jego wypłaty, ani szczegółowych zasad jego wypłacania. Zasady te może natomiast określić pracodawca, np. w regulaminie lub w zarządzeniu. Ustalając zasady naliczania i wypłacania ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej pracodawca:
1) powinien ustalić jego wysokość uwzględniając aktualnie obowiązujące ceny,
2) powinien ustalić częstotliwość wypłaty (sugerowana byłaby comiesięczna, aby pracodawca nie naraził się na zarzut obciążania pracownika kosztami swojej działalności),
3) może ustalić zasady pomniejszania ekwiwalentu w przypadku nieobecności w pracy np. z powodu choroby, korzystania z urlopu bezpłatnego czy urlopu wychowawczego.
Podstawa prawna
- art. 2377, art. 2379 KP
Katarzyna Wrońska-Zblewska, Legalis Księgowość Kadry Biznes
