Składki na ubezpieczenia społeczne, które pracodawca nalicza od wynagrodzeń zatrudnionych przez siebie osób są ograniczone limitem. Nie należy ich już liczyć i odprowadzać, gdy pensja pracownika przekroczy wysokość 30-krotnego średniego wynagrodzenia.
Jeśli przedsiębiorca, który jest płatnikiem składek, błędnie nadal odprowadzał składki, choć płaca zatrudnionego przekroczyła limit, ZUS wzywa do korekty list płac i deklaracji pracowniczych za miesiące, w których do niego doszło.
W takiej sytuacji ZUS zwraca płatnikowi kwotę nadmiarowych wpłat, ten zaś ma obowiązek przekazania jej pracownikowi.
Nadpłata, oddana przez ZUS zwiększa pensję podatnika w momencie zwrotu. Wtedy też należy naliczyć od nie podatek od osób fizycznych.
Zwrot nie stanowi u pracownika podstawy naliczenia składek na ubezpieczenia społeczne. Zwiększa natomiast podstawę naliczenia składki zdrowotnej.
_ W przypadku zwrotu składek za lata ubiegłe nie ma podstaw prawnych do zastosowania innych rozwiązań podatkowych, takich jak, obniżenie pobieranych na bieżąco składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe czy korekty informacji o dochodach uzyskanych przez pracownika na stosownym druku PIT-11 sporządzonej przez pracodawcę za lata poprzednie, gdyż informacja ta wystawiana za rok, ma odzwierciedlać stan faktyczny, a więc wysokości pobranych przez płatnika składek, a nie wysokości składek należnych _ - czytamy w interpretacji.