Fundusze inwestycyjne zaliczyły dobry początek roku. A to nie koniec

Co dziesiąty Polak oszczędności lokuje w funduszach inwestycyjnych. Sądząc po bardzo obiecującym dla TFI początku roku, można się spodziewać nasilenia tej tendencji w ciągu najbliższych miesięcy.

Problemem polskiego rynku kapitałowego jest słabość popytu. Dotyczy to zarówno bezpośrednich inwestycji w akcje spółek notowanych na giełdzie, jak i funduszy inwestycyjnych. W świetle zmniejszonej po reformie aktywności OFE i ograniczonym z racji niepewnej sytuacji na Ukrainie zainteresowaniu inwestorów zagranicznych, wielkim wyzwaniem jest stymulowanie popytu po stronie inwestorów indywidualnych.

Na bardziej rozwiniętych rynkach europejskich widać wyraźnie, że środowisko niskich stóp procentowych motywuje klientów indywidualnych do przenoszenia środków do produktów inwestycyjnych, gdzie znaleźć można zdecydowanie bardziej atrakcyjne stopy zwrotu. W Polsce trend ten uwidocznił się dopiero w drugiej połowie 2014 roku. Sądząc po bardzo obiecującym dla funduszy inwestycyjnych początku roku, można się spodziewać jego nasilenia w 2015 r. To bardzo dobry znak. W świetle reformy emerytalnej i prognoz demograficznych inwestycje długofalowe z wykorzystaniem funduszy inwestycyjnych, mogą być podstawową strategią samodzielnego gromadzenia kapitału na przyszłość. Rolą banków i funduszy jest edukowanie klientów na temat rozwiązań inwestycyjnych. Jak pokazało badanie przeprowadzone przez Deutsche Bank w połowie 2014 roku, do posiadania funduszy przyznaje się jedynie 10 proc. Polaków. Promocyjne warunki nabywania czy akcje specjalne, to ważne narzędzia stymulowania popytu w tym segmencie.

Na koniec grudnia ubiegłego roku środki powierzone w zarządzanie działającym w Polsce towarzystwom funduszy inwestycyjnych osiągnęły poziom 209 mld zł. W całym 2014 roku saldo wpłat i wypłat do TFI wyniosło +12,1 mld zł.

src="http://static1.money.pl/i/h/145/art334737.png"/>źródło: Money.pl na podstawie danych Analizy Online

Inwestorzy kierowali swoje środki przede wszystkim do funduszy gotówkowych i pieniężnych oraz dłużnych. Napływy netto do funduszy gotówkowych i pieniężnych wyniosły w całorocznej skali odpowiednio +6,6 mld PLN oraz +5,4 mld PLN.

Był to przede wszystkim efekt hossy na papierach dłużnych i świetnych wyników funduszy dłużnych. W przypadku najlepszych portfeli zysk przekraczał nawet poziom 10 proc. w skali roku.

Aktualny, historycznie niski poziom rentowności europejskich papierów dłużnych sprawia, że wyniki tej skali w roku bieżącym będą niemożliwe do osiągnięcia. Uzyskanie dodatnich stóp zwrotu na portfelach dłużnych w bieżącym roku (prognozujemy max. 2,5-3%) będzie uzależnione od odpowiedniego timingu inwestycji.

Bardzo prawdopodobne wydaje się bowiem, że poziomy rentowności, które będziemy obserwować na koniec 2015 r. nie będą najniższe z obserwowalnych w trakcie całego roku. W ocenie Biura Maklerskiego Deutsche Bank, skala napływów do funduszy pieniężnych, gotówkowych i dłużnych obserwowana w 2014 roku będzie nie do powtórzenia w roku bieżącym.

src="http://static1.money.pl/i/h/148/b334740.png"/>źródło: Money.pl, stan na 13 lutego 2015

Biorąc pod uwagę aktualne i prognozowane dane makroekonomiczne można się natomiast spodziewać zmiany tendencji rynkowych dla funduszy akcji. Jak wynika z prognoz Biura Maklerskiego Deutsche Bank, rok 2015 zakończy się wyraźnym dodatnim bilansem napływów do tej klasy aktywów. Odpływy z funduszy akcyjnych w całym roku 2014 r. to -2,5 mld PLN, z czego odpływy z funduszy MiŚS to -1,1 mld PLN.

Warto jednak odnotować, że w drugim półroczu 2014 roku obserwowaliśmy wyraźne wyhamowanie, jeśli chodzi o skalę umorzeń aktywów w funduszach akcyjnych. W sierpniu 2014r. było to –521 mln PLN, we wrześniu -300 mln PLN, w październiku -170 mln PLN. W listopadzie odnotowaliśmy wręcz napływy netto rzędu +80 mln PLN, z czego do funduszy akcji polskich napłynęło netto +11 mln PLN. Choć w grudniu 2014 r. tendencja ta uległa niewielkiemu pogorszeniu (z funduszy akcyjnych wycofano netto -29 mln PLN, z funduszy akcji polskich -140 mln PLN), widać wyraźnie, że wielkość umorzeń jest zdecydowanie w odwrocie.