Otwarcie nie zapowiadało większego przełomu, ale popyt bardzo szybko przejął inicjatywę, a wspierały go nieco lepsze od oczekiwań wskaźniki PMI. Praktycznie, bez żadnej większej korekty rynki pięły się coraz wyżej i dopiero po południu nastąpiła przerwa we wzrostach. Było jednak bardzo spokojnie, a wskaźniki weszły w mało ciekawe konsolidacje. Początek sesji za oceanem nie zmienił sytuacji, ale lepszy od oczekiwań indeks ISM dla przemysłu w USA popchnął główne wskaźniki w Europie na nowe szczyty. Końcówka stała pod znakiem niewielkiego osłabienia, ale bez większych konsekwencji dla ogólnego obrazu sesji.
WIG20 otworzył się na lekkim plusie, po czym popyt szybko zaatakował opór na 2155 pkt. Po krótkiej walce bariera została sforsowana, a dobre nastroje na innych parkietach dały impuls dla kontynuacji wzrostów. Przesilenie przyszło pod koniec pierwszej połowy notowań i rynek zaczął się cofać. W takiej atmosferze upłynęła pozostała cześć sesji, jednak dzięki odbiciu w ostatnich minutach udało się ostatecznie lekko przełamać ważną granicę.
Naruszenie istotnego oporu na 2155 pkt. jest lekko pozytywnym elementem wczorajszej sesji, jednak nie można go jeszcze uznać za mocniejszą zapowiedź dalszej poprawy. Z jednej strony skala przebicia jest na razie niewielka, a z drugiej zwyżki nie potwierdziły obroty, a więc na optymizm jest jeszcze za wcześnie. Popy musi potwierdzić te wskazania już w kolejnych dniach, gdyż w przeciwnym razie może to być nie tylko fałszywy sygnał wzrostów, a w konsekwencji również wstęp do wyraźniejszego odreagowania. Wczorajsze zachowanie rynków amerykańskich może być wprawdzie pewnym impulsem dla byków, jednak podaż nie powinna się poddać bez walki i kolejne wzrostowe notowania wcale nie są przesądzone.
