Śledząc rynek terminowy, można było przewidzieć taki przebieg dzisiejszej sesji. Gracze, którzy bazowali na analizie technicznej, zostali nabici w butelkę, zaś inwestorzy którzy zaryzykowali przyłączenie się do trendu, wygrali.
Indeks WIG20 zaliczył udany wzrost o 2,3 proc. i osiągnął wartość 3004 pkt. na zamknięciu. Bariera wynikająca z analizy technicznej na poziomie ok. 2985 pkt. została bez najmniejszego problemu pokonana. Nie można się oprzeć wrażeniu, jakby „niewidzialna ręka rynku” dołożyła wszelkich starań, by bieżący tydzień, główny indeks zakończył powyżej 3000 tys. pkt. Dlaczego? Bo to ważny poziom, ale… psychologiczny. Przypomnijmy sobie te wszystkie czołówki w gazetach, zdjęcie prezesa Rozłuckiego na tle wykresu…
Obroty na rynku akcji pozostają na stabilnym poziomie i dziś przekroczyły 1,1 mld zł. Z drugiej strony na rynku terminowym przerzucono dwa razy więcej gotówki, zaś liczba otwartych pozycji na kontrakcie wrześniowym wyniosła 29,1 tys. (prawie 500 więcej niż na wczorajszym zamknięciu). Nie trzeba chyba dodawać, że byliśmy dziś niemal jedynym wzrostowym parkietem na świecie. Cóż jednak znaczy 0,8 proc. wzrostu węgierskiego BUX na tle naszego WIG20.
Ci sami analitycy, którzy przed dzisiejszą i wczorajszą sesją wieścili spadki, po dzisiejszym dniu ogłosili dla odmiany narodziny trendu wzrostowego. „Jeszcze w lipcu WIG 20 powinien przekroczyć poziom 3.150 pkt. – twierdzą analitycy” cytowani przez agencję ISB. Oczywiście jest to możliwe, ale pod warunkiem, że gracze którzy ustawili ten wzrost na rynku terminowym nie wyjadą na wakacje, pakując swoje zabawki do nowo kupionego 60-cio metrowego jachtu. Te wzrosty, tak jak nagle się zaczęły, tak nagle mogą się skończyć. Kiedy to się jednak stanie, trudno przewidzieć.
