Uwagi do projektu, przygotowanego przez Ministerstwo Finansów (MF) mogą być zgłaszane do 3 sierpnia.
Projektowane rozwiązania zmierzają przede wszystkim do zniesienia barier w odniesieniu do emisji instrumentów, które będą mogły być zaliczane do tzw. kapitału dodatkowego Tier I i Tier II oraz klasyfikowane do środków własnych jako pozycje tzw. podstawowych środków własnych kategorii 1, kategorii 2 i kategorii 3 - w przypadku podmiotów sektora ubezpieczeniowego.
Nowelizacja ma też doprecyzować istniejące przepisy prawne, a także określić krąg emitentów, uprawnionych do emisji instrumentów, które mogą być zaliczane do ich funduszy własnych albo środków własnych.
"Przyjęte w projekcie rozwiązania tworzą podstawy prawne do emitowania przez banki, domy maklerskie, zakłady ubezpieczeń oraz zakłady reasekuracji instrumentów kapitałowych wyposażonych w mechanizm absorbcji strat i pozwalają tym podmiotom rynku finansowego na pozyskanie dodatkowego kapitału regulacyjnego, zgodnie z wymogami prawa UE" - podano w uzasadnieniu projektu.
Projekt nowelizacji ustawy o obligacjach:
- określa katalog emitentów uprawionych do emisji obligacji kapitałowych (bank krajowy, dom maklerski, krajowy zakład ubezpieczeń, krajowy zakład reasekuracji);
- wprowadza wymóg podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały w sprawie emisji instrumentów kapitałowych oraz uchwały o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego,
- wprowadza możliwość upoważnienia zarządu banku do określenia warunków emisji w zakresie określonym przez walne zgromadzenie,
- określa zasady dla pożyczki podporządkowanej spełniającej wymogi rozporządzania CRR,
- wyłącza kategorie bankowych papierów wartościowych z instrumentów kapitałowych;
- określa zasady kwalifikacji instrumentów kapitałowych i pożyczek podporządkowanych jako instrumentów dodatkowych w Tier I i Tier II domów maklerskich,
- wprowadza zmiany dotyczących emisji instrumentów kapitałowych w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
Unijne rozporządzenie w sprawie wymogów kapitałowych (CRR) nakazuje bankom dysponować taką ilością kapitału, która pozwoli im pokryć nieoczekiwane straty i zachować wypłacalność w razie kryzysu.
Zależnie od swojej jakości i ryzykowności kapitał dzieli się na kategorie:
Kapitał Tier 1 służy do pokrywania strat w warunkach wypłacalności banku. Kapitał taki pozwala bankowi kontynuować normalną działalność i zapewnia mu płynność finansową. Jakościowo najlepszy kapitał Tier 1 jest nazywany zwykle kapitałem podstawowym Tier 1 (CET1).
Kapitał Tier 2 służy do pokrywania strat w warunkach utraty wypłacalności banku. Pozwala bankowi spłacić deponentów i uprzywilejowanych wierzycieli, gdy bank przestał być wypłacalny.
Jak podaje MF instrumenty zaliczane do kapitału dodatkowego klasy 1 (Additional Tier I - AT1) oraz środków własnych kategorii 1 (Restricted Tier 1 - RT1) znalazły zastosowanie w krajach Europejskiego Obszaru Gospodarczego, przyczyniając się do wzmocnienia bazy kapitałowej oraz podniesienia zdolności absorpcji strat przez funkcjonujące tam podmioty rynku finansowego.
W ocenie MF podmiotami zainteresowanymi emisją instrumentów AT1 będą przede wszystkim największe banki komercyjne. "Według szacunków, potencjał krajowych banków komercyjnych do emisji instrumentów AT1 można oszacować [...] na 14,9 mld zł" - podano.
Zaznaczono, że utrudnione jest także oszacowanie stopnia zainteresowania podmiotów krajowego rynku ubezpieczeniowego emisją obligacji kapitałowych. "Należy oczekiwać, że podmiotami zainteresowanymi emisją obligacji kapitałowych mogą być największe krajowe zakłady ubezpieczeń" - podkreśliło MF.
