W ubóstwie skrajnym żyło ok. 5% osób w 2016 r. wobec ok. 7% w 2015 r., a w ubóstwie relatywnym - nieco mniej niż 14% osób w 2016 r. wobec niecałych 16% w 2015 r., wynika z danych Głównego Urzędu Statystyczny (GUS). Oznacza to znaczący spadek zasięgu ubóstwa skrajnego oraz ubóstwa relatywnego, podał Urząd.
"Znaczący spadek zasięgu ubóstwa zaobserwowano zwłaszcza wśród takich grup, jak: rodziny wielodzietne (z 3 oraz 4 lub większą liczbą dzieci na utrzymaniu), gospodarstwa domowe z osobami niepełnosprawnymi, mieszkańcy wsi i miast poniżej 20 tys. mieszkańców oraz gospodarstwa domowe z głową gospodarstwa o niskim poziomie wykształcenia. Pomimo poprawy sytuacji, w 2016 r. grupy te wciąż należały do najbardziej zagrożonych biedą" - czytamy w komunikacie.
W ub.r. zanotowano znaczącą poprawę sytuacji gospodarstw domowych z dziećmi do lat 18, co przełożyło się na spadek zasięgu ubóstwa skrajnego wśród dzieci w wieku 0-17 lat z 9% w 2015 r. do nieco mniej niż 6% w 2016 r.
Województwa o najwyższej zanotowanej stopie ubóstwa to woj. warmińsko-mazurskie i woj. podkarpackie oraz woj. lubelskie, świętokrzyskie i wielkopolskie.
"Z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że czynnikami, które w największym stopniu przyczyniły się do spadku zasięgu ubóstwa skrajnego i relatywnego w 2016 r. były: wzrost wynagrodzeń, spadek bezrobocia, a w przypadku rodzin z dziećmi - wprowadzenie od 1 kwietnia 2016 r. świadczenia wychowawczego. Uwagę zwraca również odnotowany w okresie 2015-2016 wzrost realnego dochodu rozporządzalnego w gospodarstwach domowych rolników" - czytamy w komentarzu GUS.
"Ze względów metodologicznych (sposób zbierania danych oraz obliczania wskaźników ubóstwa), a także z uwagi na sposób transferowania środków w ramach programu w 2016 r. (niepełny rok funkcjonowania programu), jego wpływ na ubóstwo będzie można trafniej ocenić w oparciu o dane za 2017 r." - podano także.
Według definicji GUS, granica ubóstwa skrajnego obliczana jest na podstawie minimum egzystencji. Minimum egzystencji szacowane jest przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych (IPiSS) i uwzględnia jedynie te potrzeby, których zaspokojenie nie może być odłożone w czasie, a konsumpcja niższa od tego poziomu prowadzi do biologicznego wyniszczenia. Relatywna granica ubóstwa, ustalona na poziomie 50% średnich wydatków ogółu gospodarstw domowych (obliczonych na podstawie wyników badania budżetów gospodarstw domowych).