Zgodnie z ustawą o spadkach i darowiznach, najbliższa rodzina (tzw. grupa zerowa) – w tym małżonkowie, dzieci, rodzice, rodzeństwo oraz dziadkowie – może korzystać ze zwolnienia podatkowego. Warunkiem jest zgłoszenie darowizny do Urzędu Skarbowego w ciągu sześciu miesięcy od jej przekazania. W przypadku darowizn pieniężnych wymogiem jest udokumentowanie transakcji za pomocą przelewu bankowego. Jeżeli wartość darowizny przekracza 36 120 zł, konieczne jest także złożenie wniosku SD-Z2.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Darowizny w formie gotówki mogą prowadzić do nieporozumień z urzędami skarbowymi. Jednym z problemów jest brak dowodu na to, że środki zostały przekazane zgodnie z przepisami. Przykładem może być sytuacja opisana przez "Rzeczpospolitą", gdzie córka zdeponowała pieniądze od matki na swoim koncie, ale urząd uznał, że nie spełniono warunków zwolnienia, ponieważ wpłaty nie dokonał bezpośrednio darczyńca.
Podobne wątpliwości pojawiły się w przypadku ojca i córki, którzy wspólnie przelali środki w banku. Urząd Skarbowy zakwestionował dokumentację podpisaną przez córkę, uznając, że darczyńca powinien formalnie dokonać wpłaty.
Co robić w przypadku błędów?
Eksperci, w tym adwokat Wojciech Jaciubek, sugerują, że jedną z opcji w przypadku błędów formalnych jest powołanie się na tzw. błąd w rozumieniu czynności prawnej, co mogłoby pozwolić na anulowanie darowizny i ponowne jej przeprowadzenie. Jednak taka procedura jest skomplikowana i nie zawsze akceptowana przez fiskusa.
Od 1 lipca 2023 roku wzrosły kwoty wolne od podatku od darowizn. Dla najbliższej rodziny (pierwsza grupa podatkowa) wynosi ona obecnie 36 120 zł (wcześniej 10 434 zł). Dla dalszych krewnych (druga grupa podatkowa) próg wynosi 27 090 zł (wcześniej 7878 zł), a dla osób niespokrewnionych (trzecia grupa) – 5733 zł (wcześniej 5308 zł).
