Melancholicy to osoby wysoko emocjonalne, wrażliwe i ceniące sobie niezależność. Bardzo często bywają pesymistami. Jednocześnie melancholik to osobowość cechująca się ogromną kreatywnością i pomysłowością.
Są urodzonymi perfekcjonistami, a każde powierzone zadanie wykonują z zegarmistrzowską dokładnością. Melancholicy są bardzo często introwertyczni, zamknięci w sobie, lubiący samotność.
Ich wrażliwa natura sprawia, że mają wiele talentów. Są uzdolnieni artystycznie czy muzycznie. Przez innych ludzi odbierani są jako myśliciele, wrażliwcy, „dziwacy”.
Melancholicy mają jednocześnie wiele cech cenionych przez pracodawców. Przede wszystkim jest to perfekcjonizm i skrupulatność, a także niezwykła umiejętność analitycznego myślenia. Bardzo często są pedantami ceniącymi sobie porządek i systematyczność. Nie lubią zmian i daleko im do spontaniczności.
Melancholicy, mimo swojej nadwrażliwości i zamkniętej natury, mają zdolność słuchania innych i doradzania im. Są to osoby bardzo empatyczne. Jednocześnie miewają niskie poczucie własnej wartości i podatność na depresję. Bardzo źle znoszą stres i przeżywają każdą porażkę.
Melancholicy – predyspozycje zawodowe
Melancholicy najlepiej sprawdzą się w zawodach artystycznych, wymagających skupienia, dokładności i kreatywności. Bardzo dobrze odnajdą się również w zawodach wymagających analitycznego myślenia.
Idealna praca dla melancholika to:
· Urzędnik państwowy
· Urzędnik administracyjny
· Księgowość
· Farmaceuta
· Bibliotekarz
· Artysta plastyk
· Kompozytor
· Konserwator zabytków
· Architekt
· Doradca finansowy
· Filozof
