Posłowie przyjęli ustawę wprowadzającą w życie trzy niezawetowanie przez prezydenta ustawy zdrowotne.
Za ustawą głosowało 269 posłów, przeciw było 134, od głosu wstrzymało się ośmiu. Zawiera ona przepisy wprowadzające ustawy:
- o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta
- o konsultantach medycznych
- o akredytacji w ochronie zdrowia
Były one częścią pakietu sześciu projektów zdrowotnych autorstwa PO. W listopadzie podpisał je prezydent Lech Kaczyński, ale jednocześnie zawetował ustawy: o przekształceniu szpitali w spółki, o pracownikach zakładów opieki zdrowotnej oraz ustawę wprowadzającą reformę. W grudniu weto prezydenta podtrzymał Sejm.
Jak podkreśla ministerstwo zdrowia, brak ustawy wprowadzającej powoduje duże problemy interpretacyjne dotyczące przepisów znajdujących się w trzech ustawach zdrowotnych. Zapisano w niej także terminy wejścia w życie ustaw, które podpisał prezydent.
Sejm odrzucił poprawkę PiS, która miała wyeliminować zapis o nadaniu Rzecznikowi Praw Pacjenta uprawnień do nałożenia na organizatora strajku, zorganizowanego wbrew przepisom ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, kary do 500 tys. zł. Kara dotyczy naruszenia praw pacjenta w zakładzie opieki zdrowotnej; złamanie przepisów o rozwiązywaniu sporów musi zostać wcześniej stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu.
Jak powiedział wiceminister zdrowia Marek Twardowski, argumentując konieczność odrzucenia poprawki, nie istnieje żadna kolizja między ustawą o prawach pacjenta i ustawą o sporach zbiorowych.
Tymczasem zdaniem szefa sejmowej komisji zdrowia Bolesława Piechy z PiS taka kolizja jest i - jak mówił w piątek w Sejmie - może być powodem niekonstytucyjności ustawy.
Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta zakłada utworzenie urzędu Rzecznika Praw Pacjenta, którego na 5-letnią kadencję będzie powoływał premier. Zebrano w niej najważniejsze prawa i obowiązki pacjenta. Zagwarantowano m.in. prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających aktualnej wiedzy medycznej, a w sytuacji ograniczonego do nich dostępu - do _ rzetelnej, opartej na kryteriach medycznych, procedury ustalającej kolejność dostępu do tych świadczeń _.
Ustawa o akredytacji reguluje możliwość wystąpienia przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych z wnioskiem o potwierdzenie spełniania określonych standardów ich udzielania. Potwierdzenie ma wydawać minister zdrowia, na wniosek Rady Akredytacyjnej, w formie certyfikatu. W przypadku gdy podmiot nie spełnia wymaganych standardów, nastąpi odmowa akredytacji.
Ustawa o konsultantach w większości sankcjonuje przepisy już obowiązujące w rozporządzeniach. Określa tryb powoływania i odwoływania konsultantów w ochronie zdrowia, zarówno na poziomie krajowym, jak i wojewódzkim.
