Porzucenie pracy – jakie ma konsekwencje?

W momencie kiedy pracownik przestaje przychodzić do firmy, może okazać się, że porzucił zatrudnienie. Należy to rozumieć jako stałe i nieuzasadnione zaprzestanie przez niego wykonywania obowiązków służbowych i niestawianie się w zakładzie. 

Niemniej nawet wtedy, gdy pracownik ni stąd, ni zowąd przestaje przychodzić do pracy i wiele przemawia za tym, że porzucił ją, przedsiębiorca, chcąc się z nim rozstać pod względem formalnym, musi wypowiedzieć umowę i skończyć współpracę zgodnie z zasadami prawnymi zakończenia stosunku. 

Porzuceniem pracy określa się nagłe, nieprzewidziane i stałe zaprzestanie wykonywania przez zatrudnionego obowiązków, bez usprawiedliwienia. 

Właściwie nie ma określonego czasu trwania niewyjaśnionej i nieusprawiedliwionej absencji, który uzasadnia to, że pracodawca stwierdza, iż jego zatrudniony porzucił etat. Już od pierwszego dnia jego nieobecności może o tym zadecydować. 

Jeśli pracownik chce porzucić zatrudnienie, konsekwencje takiego karygodnego zachowania mogą być dotkliwe. Przede wszystkim grozi mu zwolnienie dyscyplinarne. 

Podstawową karą związaną z tym, że pracownik opuścił miejsce zatrudnienia i porzucił je, jest rozwiązanie umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia, i to z winy samego pracownika. Ostatecznie konsekwencje takiego działania zależne są od decyzji podjętej przez przedsiębiorcę, ale zwolnienie dyscyplinarne jest wpisywane do akt zatrudnionego, co wiąże się z wieloma nieprzyjemnościami w przyszłości. 

Opuszczenie miejsca zatrudnienia może być zakwalifikowane na gruncie istniejących przepisów Kodeksu pracy jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków, co stanowi przesłankę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. 

Samowolne opuszczenie stanowiska pracy bez ważnego powodu będzie wiązało się z nałożeniem kary za naruszenie obowiązków służbowych. Pracownik powinien liczyć się z karą w postaci upomnienia lub nagany, kary porządkowej, a ostatecznie ze zwolnieniem dyscyplinarnym.

Jednak pracownik ma czasem prawo opuścić miejsce zatrudnienia bez zgody szefa. To możliwe na mocy art. 210 Kodeksu pracy, kiedy to zagrożone jest zdrowie lub życie tej osoby. Po oddaleniu się na bezpieczną odległość pracownik powinien poinformować o tym fakcie przedsiębiorcę. 

Podwładny bez ponoszenia konsekwencji może opuścić swoje stanowisko, jeśli warunki zapewnione przez przedsiębiorcę nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy. 

Porzucenie pracy najczęściej wiąże się ze zwolnieniem w trybie natychmiastowym, bez zachowania okresu wypowiedzenia. To z kolei powoduje, że porzucający pracę nie ma możliwości ubiegania się o zasiłek dla bezrobotnych i traci prawo do uzyskania dni wolnych na poszukiwanie zatrudnienia. 

Brak prawa do zasiłku wynika z art. 75 ust. 1 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Jeśli były zatrudniony w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem się we właściwym powiatowym urzędzie pracy stracił etat ze swojej winy, czyli np. porzucił pracę, nie ma prawa do zasiłku dla bezrobotnych. 

Oprócz wielu karnych konsekwencji porzucenia miejsca pracy przez zatrudnionego i zaprzestania jej wykonywania traci on część wynagrodzenia – za wszystkie te dni, w których nie pojawił się w pracy i nie wykonywał założonych obowiązków służbowych. Co więcej, należy liczyć się z tym, że przedsiębiorca może żądać od nierzetelnego podwładnego wypłacenia odszkodowania za straty poniesione w związku z porzuceniem pracy. 

Pracownikowi należy się jednak ekwiwalent za niewykorzystany, a przysługujący urlop wypoczynkowy i wynagrodzenie za wszystkie dni, które przepracował w zakładzie. 

W przypadku porzucenia miejsca pracy przez zatrudnionego przedsiębiorca jak najbardziej jest uprawniony do wpisania odpowiedniej adnotacji o całej sytuacji, w jakiej rozstał się z nim, do świadectwa pracy. Widnieje tam informacja o zwolnieniu z winy pracownika, tj. o zwolnieniu dyscyplinarnym. 

Taki wpis kładzie się cieniem na opinii o pracowniku, ponieważ kolejny pracodawca może mieć uzasadnione obawy co do tego, że jest on osobą niesolidną i nieodpowiedzialną. 

Pomimo porzucania firmy przez zatrudnionego przedsiębiorca jest zobowiązany wystawić mu świadectwo pracy.