Największy samolot świata był chlubą Ukrainy. W powszechnej świadomości zapisał się w czasie pandemii COVID-19, gdy wykorzystywano go do transportu środków ochrony osobistej, sprzętu i leków w najróżniejsze zakątki świata.
Maszyna powstała u schyłku ZSRR. Samolot wykorzystywany był w trakcie wielu akcji humanitarnych, m.in. po trzęsieniu ziemi na Haiti w 2010 r. Antonow An-225 Mrija w Polsce w latach: 2003, 2005, 2020 i 2022 r. Ostatni raz, w styczniu tego roku, na lotnisku Rzeszów-Jasionka.
Samolot "marzenie" szybko w powietrze się na pewno nie wzbije. W pierwszych dniach zbrojnej napaści Rosji na Ukrainę Rosjanie ostrzelali lotnisko Kijów-Hostomel, czyli bazę macierzystą Antonowa. Już wtedy Ukraińcy informowali, że samolot został poważnie uszkodzony. Nie dało się go "ewakuować", bo był w trakcie naprawy.
Po tym, jak Rosjanie zaczęli wycofywać się z okolic Kijowa, obrońcy odzyskali kontrolę nad "lotniskiem Antonowa". Był to pierwszy moment od wielu tygodni, gdy można było się dokładnie zobaczyć zniszczenia infrastruktury i temu, co pozostało z największego samolotu świata. "Smutek jest nie do opisania" - mówi pilot ukraińskiego "marzenia" cytowany przez agencje Reutera. Odbudowa maszyny, według wstępnych szacunków, ma pochłonąć 3 mld dolarów.
Największy samolot na świecie stał się wrakiem
Antonow An-225 Mrija zasłużył na miano największego samolotu na świecie. Jego kadłub miał 84 m długości, rozpiętość skrzydeł przekraczała 88 m. Wysokość do szczytu stateczników pionowych wynosiła 18,1 m. To więcej niż na wysokość mierzy pięciopiętrowy blok mieszkalny. Samolot napędzany był sześcioma silnikami odrzutowymi. W podwoziu An-225 Mrija zamontowano 32 koła.
Samolot mógł latać na wysokości 10 km, jego prędkość przelotowa wynosiła 800 km/h, a zasięg 15,4 tys. km. Najważniejsze jednak było to, że Antonow An-225 Mrija mógł zabrać na pokład ładunki o masie 250 ton, w dodatku o nietypowych gabarytach.
Antonow An-225 Mrija miał swój oblot w 1988 r., jeszcze w czasach ZSRR. Świat ujrzał go rok później podczas prestiżowych targów lotniczych Paris Air Show. Skonstruowany został w zakładach Antonowa w ramach radzieckiego programu kosmicznego. Potężny samolot miał służyć do przenoszenia promu kosmicznego Buran.
Wraz z upadkiem ZSRR, upadł też radziecki program kosmiczny. Samolot jednak został.