Abolicyjny rekord Polski. Cudzoziemcy się ujawniają

Dotychczas swój pobyt zalegalizowało około 1,7 tys. osób, w tym w większości są to obywatele Ukrainy, Wietnamu i Armenii. Na decyzję w sprawie abolicji oczekują także cudzoziemcy, pochodzący m.in. z Pakistanu, Chin, Egiptu czy Indii. Wnioski można składać tylko do 2 lipca br., do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. Lista adresowa urzędów wojewódzkich, które przyjmują wnioski jest dostępna na stronie internetowej MSW.

Według aktualnych danych o abolicję ubiega się już ponad 6 tys. osób (6102). To więcej niż łączna liczba wniosków złożonych przez cudzoziemców podczas ostatnich abolicji z 2003 roku oraz 2007/2008 roku. Odnotowano wówczas łącznie 5541 wniosków o abolicję (3508 w 2003 roku oraz 2033 na przełomie 2007/2008 roku).

Wnioski o abolicję można składać jeszcze do 2 lipca br. Najwięcej osób wnioskowało dotąd o abolicję do wojewody mazowieckiego (4.780), a także do wojewodów: łódzkiego (305), śląskiego (151), lubelskiego (145), dolnośląskiego (133), wielkopolskiego (118) i podlaskiego (89). Najczęściej o abolicję występują obywatele Wietnamu (1.630), Ukrainy (1.367), Pakistanu (884), Armenii (534), Chin (298), Egiptu (289), Indii (277), Rosji (174), Białorusi (104).

Spośród osób ubiegających się o przyznanie abolicji na terenie naszego kraju pojawiły się również przypadki tzw. „abolicyjnych turystów", próbujących bezprawnie skorzystać z polskiej abolicji do ominięcia prawa innych państw Unii Europejskiej. Jednym z warunków otrzymania abolicji jest pobyt w Polsce, przez co najmniej cztery lata. Cudzoziemcy przebywający nielegalnie na stałe w innych krajach Unii Europejskiej, którzy składają wnioski w Polsce, nie mogą liczyć na pozytywną decyzję. Przypominamy, że o abolicję mogą się ubiegać cudzoziemcy, którzy przebywają w Polsce

• nieprzerwanie *co najmniej od 20 grudnia 2007 roku, których pobyt jest nielegalny w dniu wejścia w życie ustawy, czyli 1 stycznia 2012 roku,
• przebywają w Polsce w sposób nieprzerwany co najmniej od 1 stycznia 2010 roku, a przed tym dniem została wobec nich wydana ostateczna decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy, zawierająca orzeczenie o wydaleniu oraz przebywały w Polsce nielegalnie 1 stycznia 2012 roku, wobec których 1 stycznia 2010 roku trwało postępowanie w sprawie nadania statusu uchodźcy wszczęte na skutek kolejnego wniosku.

*Nieprzerwanie, czyli gdy żadna z przerw w pobycie cudzoziemca w Polsce nie była dłuższa niż 6 miesięcy i nie przekroczyła łącznie 10 miesięcy w badanym okresie. Chyba że przerwa była spowodowana wykonywaniem obowiązków zawodowych lub świadczeniem pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (na podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), towarzyszeniem małżonkowi wykonującemu obowiązki zawodowe lub świadczącemu pracę we wspomnianych warunkach lub była spowodowana leczeniem.

Informacje na temat abolicji cudzoziemcy mogą uzyskać za pośrednictwem strony internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, a także m.in. odwiedzając, prowadzoną przez Urząd do Spraw Cudzoziemców, stronę internetową abolicja.gov.pl. Od początku akcji abolicyjnej w Polsce działa także specjalna infolinia dla cudzoziemców: (22) 60 175 25.

Zalegalizowanie pobytu odbywa się w formie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, które jest udzielane na 2 lata. W tym czasie cudzoziemiec może podjąć zatrudnienie na podstawie umowy o pracę bez zezwolenia oraz prawnie uregulować swój dalszy pobyt w Polsce.

Wniosek o zalegalizowanie pobytu cudzoziemcy mogą składać do 2 lipca 2012 roku, do wojewody właściwego ze względu na miejsce ich pobytu.