Analityk Money.pl recenzuje plan Rostowskiego

Paweł Zawadzki, analityk Money.pl: Znacznie wyraźniejsze stały się problemy w strefie euro. Od dawna było jednak wiadomo, że Europa będzie musiała przełknąć trudne reformy i cięcia oraz zmagać się z kryzysem zadłużenia i jego konsekwencjami. Zaciskanie pasa nikomu nie przychodzi łatwo.

Po drodze mieliśmy jednak wybory, czyli główny powód nadmiernego optymizmu rządzących. Nie od dziś wiadomo, że przed nimi wszystko jest możliwe. Wszelkiego rodzaju weryfikacje następują później. Teraz właśnie nadchodzi ich czas.

W obecnych warunkach to rozwiązanie ministra Rostowskiego wygląda bardzo sensownie. Szczególnie, że ostatnie zawirowania na rynkach sprawiają, że trudno być pewnym czegokolwiek. Najpierw mieliśmy uzgodnienia w sprawie Grecji, później sytuację gwałtownie odwróciła zapowiedź referendum przez greckiego premiera, teraz w centrum wydarzeń są Włochy i widmo politycznego impasu.

Zwróciłbym jednak uwagę, że dwa najlepsze scenariusze są bardzo zbliżone i z dużym prawdopodobieństwem PKB w przyszłym roku znajdzie się właśnie w przedziale od 2,5 do 3,2 procent. Polska ma mocną gospodarkę z silnym popytem wewnętrznym, zatem większego spowolnienia dynamiki PKB w naszym kraju bym się nie spodziewał.

**Czytaj również w Money.pl

Niższe prognozy wzrostu polskiego PKB **

Światowa gospodarka to zestaw połączonych ze sobą naczyń, a Polska nie egzystuje w próżni. Jest wymiana handlowa, są transfery kapitału, inwestycje zagraniczne. Tak jak już wcześniej wspomniałem, sytuacja jest bardzo trudna i z pewnością nie zostanie rozwiązana dzięki kilku decyzjom i uściskom dłoni na unijnych szczytach.

Zakładam, że ten ultra-pesymistyczny scenariusz dla Polski może się spełnić wyłącznie w wyjątkowych okolicznościach - na przykład gdyby doszło do upadku strefy euro. Choć obecnie jest on bardziej prawdopodobny niż jeszcze przed kilkoma miesiącami, to wydaje mi się, że skoro _ powiedziało się a, to trzeba powiedzieć b _, zatem rządzący zrobią wszystko, żeby się on nie ziścił.

Potencjalne problemy tego kraju mogą mieć nieporównywalnie większy wpływ niż perturbacje w Grecji, Irlandii, albo w Portugalii. Włochy tylko w ciągu przyszłego roku będą musiały wykupić obligacje za kilkaset miliardów euro, czyli więcej niż wynosi łączna kwota dwóch pakietów pomocowych dla Grecji na najbliższe lata.

Rostowski musi odejść. Powinni wziąć chłopa na ministra

Warto jednak pamiętać, że trzecia pod względem wielkości gospodarka strefy euro jest znacznie bardziej elastyczna i drzemie w niej zdecydowanie większy potencjał niż w greckiej. Włosi są bogatsi i mają większe oszczędności. Zdecydowanie korzystniej wygląda również struktura włoskiego długu.

Na rynkach finansowych zapanowała po prostu atmosfera strachu, a inwestorzy kiedy tylko słyszą o kolejnych konfliktach wśród polityków, o ich dymisjach albo braku spójności między najważniejszymi graczami - momentalnie wycofują kapitał z aktywów postrzeganych za niebezpieczne. Takich przykładowo jak rynki akcji lub waluty krajów wschodzących. A wśród nich jest także polski złoty.

Mimo ostatnich turbulencji na rynkach finansowych, polska waluta utrzymała się w przedziale 4,30-4,45 złotego za euro. To dobra wiadomość, bowiem wyraźne pokonanie tego górnego pułapu mogłoby poskutkować znacznie mocniejszym ruchem w górę. Sygnałem do większego umocnienia złotego będzie natomiast przebicie linii 4,30 złotego.

Na niekorzyść polskiej waluty w dalszym ciągu przemawiać będą wszelkie pesymistyczne doniesienia dotyczące przyszłości strefy euro. Myślę jednak że w grudniu sytuacja na rynkach się uspokoi, a inwestorom, przynajmniej w krótkim terminie, powróci apetyt na ryzyko.

Warto pamiętać, że kurs z ostatniego dnia roku będzie wykorzystany do wyliczenia stanu długu publicznego w relacji do Produktu Krajowego Brutto. Rząd zrobi wszystko, żeby nie przekroczył on 55-proc. progu, zatem w razie problemów wspierać złotego mogą również potencjalnie interwencje NBP i BGK.