Oleksy zirytowany. Wie skąd sukces Palikota

*Józef Oleksy, były premier i szef SLD: *Rada numer jeden to zmiana lidera. Ale zostało to już powiedziane. Nie wiem, kto będzie gotów wyznać samokrytycznie swoje niedostatki z czasów kampanii.

To prawda, widzę dość dużo takiego braku gotowości do brania na siebie odpowiedzialności za porażkę. Jest zupełnie inaczej niż w czasie kampanii. Wtedy wszyscy chcieli decydować o różnych sprawach.

Sojusz na pewno musi dokonać refleksji nad tym, jak mówi do wyborców o: własnej wizji kraju, o wyzwaniach dla zwykłych ludzi oraz o tym jak to państwo ma być źródłem poczucia bezpieczeństwa obywatela. Zmiana sposobu komunikowania się z ludźmi jest ważna.

Leszek Miller wziął na siebie tę rolę.Chciał zostać szefem klubu SLD, będzie więc w centrum życia partii w parlamencie. Zakładam, rozumując według moich kategorii, że Leszek ma przemyślany plan działania i pewność, że da sobie radę.

Będę z ciekawością słuchał tego, co będzie Leszek Miller proponował, bo sytuacja w SLD jest bardzo trudna. Nie ma co ukrywać. Słusznie więc, że robi konsultacje. Trzeba uruchomić myślenie ludzi doświadczonych. Jak na razie przy tym samym przewodniczącym, czyli Napieralskim, to Miller musi określić, w którą stronę pójdą te zmiany.

Moje nazwisko pojawia się, ale na tym etapie proszę nie traktować tego w sposób perspektywiczny. Na razie to są dyskusje przed Radą Krajową, a to na niej pojawią się warunki, którym kandydaci na szefa muszą sprostać, żeby startować w prawyborach.

Po Radzie jaśniejsze staną się przyczyny tej katastrofy SLD. Na razie więc jest to taka sobie giełda i nic więcej.

W tej chwili nie.

Poprzestańmy na tym co mówię, że w tej chwili nie.

To jest bardzo ważne pytanie, bo w nim zawarta jest cała ocena nieskuteczności SLD. Otóż Sojusz, przynajmniej było tak w tych wyborach, oderwał swój program od realiów w kraju.

Więc o tym, jak mówić do ludzi w Polsce, o ich przyszłości można decydować dopiero jak rozpozna się, co dzieje się w kraju i jakie wydarzenia na świecie wpływają na nasze sprawy. Ten obszar analizy w SLD jest całkowicie zaniedbany.

Wszyscy europosłowie, którzy powinni tu przyjeżdżać i głosić o problemach jakie roztrząsać musi Europa i świat, przyjeżdżają do kraju i pchają się do mediów, żeby opowiadać o tym, co myślą nawzajem o walce politycznej w Polsce. Już mnie to irytuje.

SLD musi powiedzieć, jak rozumie współczesny świat i jak w ten świat wpisuje nasze polskie sprawy, bo inaczej o czym będziemy do ludzi mówić?! Sojusz musi mieć też pomysł na rozwój działalności gospodarczej, w tym na jej pobudzenie. SLD musi sobie odpowiedzieć również na pytania, co z bezrobociem? Bo nie ma co rozmawiać z młodym pokoleniem, jeżeli nie ma się odpowiedzi na to pytanie. Tyle w skrócie.

Jeżeli chodzi o katalog wartości typu: tolerancja, prawa kobiet, równość, świeckość, to wszystko to jest w kanonie lewicy i SLD od dawna.

Bo Janusz Palikot jest wyrazisty, mówił to samo co SLD od dawna, ale nie tak samo jak SLD. Dlatego Sojusz musi zastanowić się nad tym: jakiego używa języka, jaki ma pomysł, jak wiarygodnie mówi o tym, co potrafi zrobić. Wtedy dopiero będzie można mówić o doborze ludzi, bo sama zamiana twarzy niczego nie da.

Mówią, że za późno, bo SLD ma kłopoty po raz kolejny. W polityce są procesy, z których musi coś wynikać. Jeśli więc okaże się, że SLD nie jest już szyldem, pod którym chcą występować różne odłamy lewicy społecznej, to na pewno trzeba pomyśleć o zwołaniu, najpierw Okrągłego Stołu na temat przyszłości polskiej lewicy, a potem o zwołaniu Kongresu Polskiej Lewicy.

A na tym kongresie być może wyłoni się kwestia powołania nowej partii. Nie można wykluczać takiego scenariusza. Trzeba być otwartym, wszystkie bariery, z góry nakładane, mogą tylko przeszkadzać. Nie można myśleć o losie grupy czy jednej organizacji, a o tym na czym ludzie w przyszłości będą opierać swoje nadzieje.

Wie Pan, na razie o SLD trzeba mówić, bo jest to partia parlamentarna, ale jeśli przyjdzie czas na Kongres Lewicy, poprzedzony konsultacjami, to oczywiście każde rozwiązanie może wchodzić w grę.