Na 8,86 miliona pracujących w kraju 1,09 miliona pracowało w porze nocnej - wyliczył Główny Urząd Statystyczny.
Jak wyliczył GUS z tego 316,5 tys. były to osoby niepełnosprawne, 26,0 tys. to cudzoziemcy oraz 238,7 tys. to emeryci i renciści. Najwięcej w porze nocnej pracowało w przemyśle oraz opiece zdrowotnej.
Emerytów i rencistów najczęściej zatrudniano w przemyśle oraz administracji i działalności wspierającej. Najwięcej cudzoziemców pracowało w przemyśle i handlu. Osoby niepełnosprawne zatrudniane były w administracji i działalności wspierającej.
Pora nocna obejmuje osiem godzin między 21:00 a 7:00. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20 procent stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę - wynika z kodeksu pracy.
Pracodawca oczywiście może ustalić inną stawkę godzinową, ale jedynie pod warunkiem, że będzie ona wyższa niż minimalna. Dodatek za pracę w porze nocnej należy się nawet za jedną godzinę takiej pracy, bez względu na to, czy pracownik wykonuje pracę w nocy stale, czy epizodycznie.
Są jednak pracownicy, którzy objęci są bezwzględnym zakazem pracy w godzinach nocnych. Jednak w niektórych przypadkach praca w nocy możliwa jest również za zgodą pracownika lub po wyrażeniu zgody przez lekarza.
Jak wylicza kodeks pracy w porze nocnej pracy nie może wykonywać: kobieta w ciąży, pracownik opiekujący się dzieckiem do 4 lat, pracownicy młodociani, oraz pracownicy niepełnosprawni. W tym ostatnim przypadku przepisy dopuszczają do pracy w nocy takiego pracownika tylko za zgodą lekarza sprawującego opiekę.