Główny Urząd Statystyczny ogłosił dane dotyczące sytuacji gospodarczej w 2005 r. PKB wzrosło w czwartym kwartale 2005 r. o 4,2 proc. w skali roku, wobec 3,7 proc. w trzecim kwartale.
Nominalnie PKB wyniósł w czwartym kwartale 268 483,5 mln zł, wobec 237 249,7 mln zł w trzecim kwartale 2005 r. Natomiast inwestycje wzrosły o 9,8 proc. Poza tym, popyt krajowy w czwartym kwartale wzrósł o 5 proc, a spożycie ogółem wzrosło o 3,3 proc, w tym spożycie indywidualne o 3,1 proc.
Dane te stanowią ciekawą lekturę i mają daleko idące konsekwencje dla gospodarki. Po pierwsze, siłą napędowa wzrostu gospodarczego w zeszłym roku był eksport. Nie należy przy tym lekceważyć roli inwestycji, które wzrosły do prawie 10 proc. - wymarzony poziom inwestycji dla wszystkich ekonomistów w Polsce.
Natomiast niepokojąco niski jest poziom popytu krajowego, który wynosi zaledwie 5 proc. Słuszna wydaje się teoria, że siłą napędową wzrostu gospodarczego powinna być właśnie konsumpcja krajowa. Niepokojący jest fakt, że konsumpcja utrzymuje się na umiarkowanie niskim poziomie, albowiem oznacza to, że jest większy potencjał wzrostowy. Problem polega na tym, że rząd powinien prowadzić politykę gospodarczą, która sprzyja właśnie uwalnianiu konsumpcji krajowej. A zatem, należy obniżyć stawki podatkowe, aby pieniądze uzyskane w ten sposób stanowiły sposób finansowania bardzo pożądanego dynamicznego wzrostu konsumpcji. Obecna obniżka stóp procentowych nie wywoła pożądanego efektu, dlatego że społeczeństwo ostrożnie planuje przyszłośc i nie zawsze chętnie zaciąga kredyty na finansowanie konsumpcji. Taka sama sytuacja jest w przemyśle, gdzie obecnie zanotowano wzrost inwestycji finansowanych ze środków własnych.
Biorąc pod uwagę obecną sytuację gospodarczą opisaną powyżej, należy obniżyć podatki. Jednak dyskusja nad podatkami jest cały czas odwlekana. A zatem, jakie są realne szanse, że w tym roku wzrost gospodarczy będzie powyżej 5 proc.?