Trzęsienia ziemi w basenie Oceanu Indyjskiego przyniosły ponad 11 tysięcy ofiar śmiertelnych. Tysiące osób uważa się za zaginione, a setki tysięcy straciły dach nad głową.
Najbardziej ucierpiali mieszkańcy Sri Lanki, Indii oraz Indonezji. Na Sri Lance zginęło ponad 4300 osób, ponad 1600 jest rannych. 750 tysięcy Tamilów i Syngalezów zostało pozbawionych domów. Na wyspie tej, a także na archipelagu Malediwów, ogłoszono stan klęski żywiołowej.
W północnej Indonezji zginęło ponad 4100 osób. W nadmorskich stanach południowych Indii ogromne fale tsunami zabiły, według różnych szacunków, od 2500 do 3000 ludzi. Na południu Tajlandii śmierć poniosło co najmniej 310 osób. Ucierpieli także mieszkańcy Malezji, Birmy i Bangladeszu. Wieczorem mniejsze już fale dotarły do wschodnich wybrzeży Afryki - do Somalii oraz Tanzanii.
W rejonach nawiedzonych kataklizmem przebywało kilkadziesiąt tysięcy turystów, głównie z Europy. Według dotychczasowych informacji polskiego MSZ wśród ofiar nie ma Polaków. Na razie o śmierci swoich obywateli poinformowały tylko władze Belgii i Wielkiej Brytanii.
Władze poszkodowanych krajów zwróciły się o pomoc międzynarodową. Wsparcie zapowiedziały już Unia Europejska, Rosja oraz Stany Zjednoczone. Za ofiary trzęsienia ziemi w południowo-wschodniej Azji modlił się papież.
Wstrząsy wystąpiły nad ranem pod dnem oceanu u wybrzeży indonezyjskiej Sumatry. Miały siłę prawie 9 stopni w skali Richtera i wywołały niszczycielskie fale tsunami. To piąte co do wielkości trzęsienie ziemi znane sejsmologom i najsilniejsze w ciągu ostatnich 40 lat.
Według naukowców tragedii na tak wielką skalę można było uniknąć. Wskazują oni na brak odpowiedniego systemu wczesnego ostrzegania przed skutkami trzęsień ziemi w tym regionie. W przypadku jego zastosowania możliwa byłaby ewakuacja tysięcy ludzi w głąb lądu.