Zgodnie z projektem Polska Strategia Wodorowa odnosi się do trzech sektorów wykorzystania wodoru – energetyki, transportu i przemysłu, a także do jego produkcji, dystrybucji oraz koniecznych zmian prawnych i finansowania.
W projekcie wyróżnia się sześć koniecznych do osiągnięcia celów. Są to wdrożenie technologii wodorowych w energetyce; wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie; wsparcie dekarbonizacji przemysłu; produkcja wodoru w nowych instalacjach; sprawna i bezpieczna dystrybucja wodoru oraz stworzenie stabilnego otoczenia regulacyjnego.
Projekt Strategii przewiduje łącznie 40 działań na rzecz realizacji wyznaczonych celów, zmierzających do wykorzystania polskiego potencjału technologicznego, naukowego i badawczego w zakresie nowoczesnych technologii wodorowych i powstania polskiej gałęzi gospodarki wodorowej.
Projekt określa aktualny stan rynku wodoru, przedstawia podstawowe przeszkody technologiczne i biznesowe oraz wytycza kierunki, w których powinien rozwijać się rynek, aby mógł w kolejnej dekadzie funkcjonować w skali pozwalającej konkurować z paliwami konwencjonalnymi.
Porządek w lasach
Przygotowany przez ministerstwo klimatu projekt zakłada uchylenie w ustawie o lasach przepisów dotyczących wymagań dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej oraz zmianę przepisów ustawy o ochronie przyrody dotyczących wymagań tej praktyki, celem realizacji zobowiązań wynikających z dyrektyw siedliskowej i ptasiej. Komisja Europejska stwierdziła bowiem, że obecne polskie przepisy naruszają te dyrektywy.
Projekt zakłada dodanie do ustawy o ochronie przyrody artykułu, zobowiązującego właścicieli lasów do stosowania wymagań dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej zarówno na etapie przygotowywania, jak i realizacji działań z zakresu gospodarki leśnej.
Dodany ma też być przepis zawierający delegację ustawową dla ministra właściwego do spraw środowiska do określenia, w drodze rozporządzenia, wymagań dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej z uwzględnieniem zapewnienia ochrony gatunków, celów i zasad gospodarki leśnej oraz wymogów gospodarczych, społecznych i kulturowych.
Kodeks dobrych praktyk ma przeciwdziałać występowaniu potencjalnych kolizji działań z zakresu gospodarki leśnej z elementami środowiska, a przestrzeganie dobrych praktyk ma zapewnić ochronę gatunkom wskazanym w załącznikach do dyrektyw siedliskowej i ptasiej. Dodatkowo precyzuje się, że odstępstwa nie dotyczą gatunków objętych systemem ścisłej ochrony na mocy dyrektywy, a nowy przepis nie stanowi derogacji ustanawiających zakazy w stosunku do gatunków chronionych, oraz nie daje podstaw do wprowadzenia derogacji na poziomie rozporządzenia w sprawie wymagań dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej.
Według ministerstwa klimatu, nowe rozwiązania merytoryczne dotyczące dobrych praktyk zakładają przede wszystkim rozdzielenie kodeksu na zbiór zasad na etapie przygotowawczym i na etapie realizacji działań z zakresu gospodarki leśnej. Pojawić się ma wymóg przeglądu dostępnych danych w celu sprawdzenia występowania gatunków chronionych lub potencjalnych miejsc ich występowania na powierzchni; doprecyzowany ma zostać sposób oznakowania miejsc występowania gatunków chronionych; pojawić się ma wskazanie, że działania z zakresu gospodarki leśnej nie mogą powodować umyślnego zabijania zwierząt i niszczenia okazów gatunków, wymienianych w odpowiednich załącznikach do dyrektyw.
Pojawić się ma wyraźne wskazanie, że w odległości najmniej 25 m od źródeł, rzek, jezior, torfowisk i źródlisk oraz fakultatywnie w miejscach pamięci narodowej i kultu religijnego nie stosuje się cięć zupełnych.
Nowe przepisy mają też określić średni poziom ilości martwych drzew na 1 ha powierzchni leśnej oraz zasady pozostawiania drzewostanów do naturalnego obumarcia.
Uszczelnianie podatkowe
Kolejną sprawą, którą zajmie się rząd, jest uszczelnianie przepisów podatkowych związanych z gruntami kolejowymi. Chodzi o przygotowany przez Ministerstwo Infrastruktury projekt zmiany ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Projektowane zmiany doprecyzowują zakres zwolnienia z podatku od nieruchomości gruntów, na których znajduje się infrastruktura kolejowa, wiążąc go z udostępnianiem infrastruktury kolejowej oraz obiektów infrastruktury usługowej, o których mowa w ustawie o transporcie kolejowym.
Według MI, celem tej regulacji jest likwidacja luki, która jest dziś wykorzystywana przez podmioty prowadzące działalność poza rynkiem kolejowym, jak również do kompleksowego uregulowania kwestii związanych z opodatkowaniem gruntów kolejowych. Jak wskazano w Ocenie Skutków Regulacji, jeden z przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest wykorzystywany do unikania opodatkowania gruntów, na których znajduje się infrastruktura kolejowa, przez podmioty nieprowadzące działalności kolejowej.
Z kolei zmiany tzw. ustawy covidowej, także przygotowane przez MI, zakładają przedłużenie dofinansowania z budżetu rekompensaty za świadczenie zleconych przez organizatorów usług publicznego transportu zbiorowego, przewidzianych na honorowanie ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu.
Inne rozwiązanie tego projektu dotyczy przeglądu i aktualizacji planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy i planów zarządzania ryzykiem powodziowym dla obszarów dorzeczy. W związku z opóźnieniami w ich sporządzaniu z powodu epidemii koronawirusa proponuje się przedłużenie obowiązywania obecnych planów. Ma to zapewnić więcej czasu na ich przegląd i aktualizację. (PAP)
