Po środowej decyzji Riksbanku o obniżeniu stóp i zwiększeniu skali programu QE, oczy inwestorów były skierowane na Bank Centralny Norwegii, który miał zadecydować o poziomie stóp procentowych. Utrzymywanie się cen ropy na niskich poziomach jest zagrożeniem dla inflacji i wzrostu PKB w tym kraju. Rynek oczekiwał obniżki o co najmniej 25 pkt bazowych, a więksi optymiście oczekiwali cięcia o 50 pkt bazowych. Bank zdecydował jednak pozostawić stopu na niezmienionym poziomie co oczywiście okazało się dużym zaskoczeniem dla rynku i wpłynęło na zdecydowane umocnienie korony norweskiej zarówno do euro jak i dolara amerykańskiego.
Inflacja w styczniu nieznacznie spadła lecz dla Banku nie jest to powód do obaw ponieważ inflacja bazowa utrzymuje się na poziomie 2.4% co pokrywa się w zasadzie z celem inflacyjnym Banku. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, że sytuacja z inflacją w Norwegii jest zdecydowanie lepsza niż w gospodarkach krajów strefy euro.
Jednak mimo wszystko zdaje się, że do czasu braku wyraźnego powrotu do tendencji wzrostowej inflacji, Bank powinien utrzymywać luźną politykę monetarną, a nawet zdecydować się na jej dalsze luzowanie przez co osłabił by koronę i wsparłby tym samym swoją gospodarkę.
Osłabienie korony jest wskazane, główne w celu stłumienia efektu gwałtownych spadków cen ropy naftowej, a wczorajsze umocnienie i spadek kursu EURNOK z 8.92 do 8.62 nie jest pożądane dla gospodarki Norwegii. Jeżeli kurs EURNOK do czasu następnego posiedzenia Banku będzie utrzymywał się w tych okolicach, a nawet dojdzie do jego umocnienia, to możemy spodziewać się reakcji ze strony Banku i dalszego luzowania polityki. Warto również podkreślić, że Bank zmienił swoje szacunki co do wielkości wzrostu PKB w 2015. Obniżył on prognozę z 2.15% do 1.75%, a w latach 2016/17 szacuje wzrost w okolicach 3.25%.
