Jeżeli Paul Ryan, republikański szef komisji budżetowej w Izbie Reprezentantów twierdzi, że jego partia nie złożyła broni w walce o większe oszczędności i zapowiada dalszą walkę przy okazji kolejnej dyskusji nad zwiększeniem limitu zadłużenia w 2013 r., to pokazuje, że Republikanie mają coraz większe problemy z określeniem linii własnej partii.
Artykuł w Financial Times, który przywołuje wspomniane słowa, jakie padły dwa dni po akceptacji ustawy budżetowej właśnie w Izbie Reprezentantów, wskazuje też na potencjalne tarcia pomiędzy frakcjami, zwłaszcza „reformatorską" Tea Party. Zdaniem Ryana, Republikanie zdecydują w styczniu, jaką obrać linię potencjalnej konfrontacji z prezydentem Obamą. Pytanie, na ile w tym „politycznej retoryki" opartej o zwykłą walkę o utrzymanie wpływów w partii, a potencjalnego zagrożenia dla gospodarki, a tym samym powrotu argumentów za utrzymaniem dotychczasowej skali programu QE3 przez FED.
W efekcie w poniedziałek rano inwestorzy dostali dobry argument za osłabieniem dolara. Dobrze widać to na EUR/USD, gdzie wspólnej walucie pomogły dodatkowo informacje o utrzymaniu stanowiska ministra finansów Niemiec przez Wolfganga Schauble w nowym koalicyjnym rządzie CDU-SPD, a także dobre odczyty wstępnego indeksu PMI dla przemysłu za grudzień (do 54,2 pkt. z 52,7 pkt.), co pociągnęło w górę wyliczenia dla całej strefy euro (do 52,7 pkt. z 51,6 pkt.).
Kolejne odczyty z Niemiec poznamy jutro (o godz. 11:00 będzie to indeks oczekiwań analityków ZEW, gdzie oczekiwania rynku mówią o wzroście do 55 pkt. z 54,6 pkt.), oraz w środę ( o godz. 10:00 pojawi się odczyt IFO, czyli indeksu nastrojów w biznesie – szacunki mówią o jego nieznacznej zwyżce w grudniu do 109,5 pkt. z 109,3 pkt.). Jeżeli dane te pobiją oczekiwania, to rynek dostanie kolejne argumenty do wzrostu wspólnej waluty.
Dość dobrze może być to widoczne na EUR/USD, który mógłby w takiej sytuacji naruszyć październikowy szczyt na 1,3831. Wprawdzie zwolennicy „taperingu" mają wiele argumentów za tym, że FED dokona w środę symbolicznego ruchu (rzędu 5-10 mld USD), to jednak nadal pozostają w mniejszości. A „gołębie" w FED wielokrotnie pokazywały, że nie złożą łatwo broni. Reasumując, wyraźniejszy ruch w stronę mocniejszego dolara pojawi się dopiero w środę po godz. 20:00, jeżeli FED rzeczywiście zdecyduje się zredukować skalę QE3.
To na ile będzie on wyraźny i przede wszystkim długotrwały będzie zależeć od tego w co FED „opakuje" tą decyzję. Czy zobaczymy tzw. mapę drogową wychodzenia z QE3, co ostatnio postulowali „jastrzębie" w FED? Czy też zapadnie decyzja o obniżeniu docelowej stopy bezrobocia zapisanej w forward guidance na poziomie 6,50 proc., co mogłoby sugerować, że w przypadku wycofywania się z QE3 nie będzie pośpiechu, a zwłaszcza FED będzie chciał dać mocny sygnał, że kwestia QE3, a potencjalna podwyżka stóp procentowych w końcu 2015 r. to zupełnie inne kwestie.
Ciekawą pozycją dzisiejszego kalendarza może okazać się zaplanowane na godz. 15:00 kwartalne wystąpienie szefa Europejskiego Banku Centralnego przed komisją ds. gospodarczych i monetarnych Parlamentu Europejskiego. Mario Draghi może tutaj zaprezentować bardziej „gołębią" linię przypominając chociażby o tym, że ożywienie w strefie euro nie jest równomierne (dobrze to widać chociażby po rosnących różnicach pomiędzy Francją a Niemcami), a ECB ma w zanadrzu wiele narzędzi z których skorzysta w 2014 r. Wątpliwe jest jednak to, aby Draghi wdawał się w jakiekolwiek szczegóły potencjalnego LTRO. Najpewniej też odrzuci możliwość wprowadzenia ujemnej stopy depozytowej, uznając to za skrajny scenariusz. W efekcie potencjalna korekta na euro (jeżeli się pojawi) może być krótka.
W piątkowych komentarzach wspominałem o możliwości wykształcenia się ostatniej już fali wzrostowej EUR/USD w impulsie rozpoczętym w pierwszych dniach listopada b.r. Rejon 1,3700-1,3710 spełnił swoje zadanie jako mocne wsparcie. W efekcie rośnie prawdopodobieństwo pobicia szczytu ze środy na 1,3810. W przypadku korekty dzisiaj po południu nie powinniśmy naruszyć wsparcia na 1,3740-52.
W szerszym kontekście ten ruch może nas zaprowadzić na nowe szczyty powyżej 1,3831 zanotowanych w październiku b.r. Na załączonym poniżej wykresie tygodniowym widać, że górna linia kanału przebiega na 1,3843. Z kolei kluczowa z punktu długoterminowego spojrzenia, bo ponad 5-letnia linia spadkowa trendu znajduje się w rejonie 1,3917. Oczywiście idealnym scenariuszem byłoby jej przetestowanie jeszcze przed środowym komunikatem FED i późniejsze silnie odbicie się w dół. Tylko, czy rynek na to pozwoli?