W tym tygodniu widać już było na głównej parze walutowej zejścia mocno poniżej poziomu 1,06, na co wpływ miały przecieki z EBC dotyczące ewentualności wprowadzenia podwójnej stopy depozytowej lub skupu złych długów bankowych. Z drugiej strony, w piątek rano jesteśmy delikatnie ponad granicznym poziomem, w pobliżu 1,0610-20.
Cóż, o takim mniej więcej rozwoju sytuacji mówiliśmy już pewien czas temu – tzn. o tym, że wędrówka na południe będzie trwać, ale niekoniecznie w jakimś bardzo szybkim tempie. Nie znaczy to jednak, byśmy wierzyli, że korekty, które zdarzą się po drodze, będą miały szeroki zakres.
Dziś w nocy pojawiły się dane japońskie, m.in. okazało się, że stopa bezrobocia spadła z 3,4 proc. do 3,1 proc. w październiku. O 8:00 poznamy niemieckie dane o październikowej dynamice cen importu. O 10:30 podana będzie rewizja dynamiki PKB za trzeci kwartał w Wielkiej Brytanii (co oczywiście nie będzie istotne dla EUR/USD, ale np. dla GBP/PLN być może tak). O 11:00 opublikowane będą wskaźniki koniunktury gospodarczej Eurolandu (ciekawe, ale zazwyczaj bez większego wpływu na waluty).
Co na złotym?
Listopad dobiega końca, a EUR/PLN nijak nie chce zmierzać na południe, ku 4,20. Wręcz przeciwnie, nawet 4,25 byłoby obecnie drobnym sukcesem dla kupujących euro, biorąc pod uwagę, że notujemy 4,2750. Poziom 4,2350 można (w przybliżeniu) uznać za dość mocne wsparcie. Jeszcze mocniejszy jest opór na 4,30, co daje odrobinę pocieszenia.
Mówi się, że złoty może zyskać, gdy (jeśli – tak naprawdę) EBC faktycznie wykona w grudniu ruchy osłabiające euro poprzez większe luzowanie. Owszem, jest w tym pewna nadzieja, choć np. samo to, że euro już teraz jest mizernie słabe do dolara – jakoś naszej walucie niezbyt pomaga. Gdzieś w tle majaczy wizja, że w przyszłym roku może dojść do kolejnej obniżki stóp w naszym kraju, a poza tym jesteśmy w stanie sobie wyobrazić też, że przy niektórych działaniach nowego rządu będą się psuły nastroje. Niekoniecznie z powodu realnego wpływu samych działań – wystarczy np. sygnał od tej czy innej agencji ratingowej, swoiste pogrożenie palcem, jak to widzieliśmy po wyborach. Zwykle zresztą wszystkie 3 istotne agencje wydają podobne oceny, nawet jeśli z pewnym opóźnieniem w stosunku do siebie.
W każdym razie jest jeszcze para USD/PLN, na której część graczy pewnie zastanawia się, czy nie kupować dolarów już teraz po 4,02 – 4,03 zł – bo mogą być jeszcze droższe. Istotnie, ten generalny scenariusz akceptujemy, choć wciąż jest cień nadziei, że dojdzie do jakiejś lekkiej, technicznej korekty. Byłaby to jednak raczej pro-zakupowa okazja niż zapowiedź powrotu do 3,95, nie mówiąc o 3,90 czy 3,85.