Wczorajsze dane nt. sprzedaży detalicznej nie wypadły źle, ale to nie uchroniło dolara od dalszej przeceny. Czy dzisiaj będzie podobnie w przypadku publikacji dynamiki produkcji przemysłowej za marzec, które poznamy o godz. 15:15?
Szacunki zakładają jej wzrost o 0,3 proc. m/m wobec zwyżki o 1,5 proc. m/m w lutym. Teoretycznie, zatem pole do pozytywnego zaskoczenia jest, ale trudno ocenić, czy będzie ono wystarczające do podbicia dolara. Wydaje się, że „przełomowe” dane makro poznamy dopiero w majówkę – kwietniowe indeksy ISM, oraz dane Departamentu Pracy. Do tego czasu większy wpływ na dolara, będą mieć globalne nastroje związane z relacjami USA-Chiny, ale i też ewentualnymi dyplomatycznymi tarciami na Bliskim Wschodzie (tu kluczowy pomału staje się Iran i kwestia 12 maja, czyli terminu do którego USA mogą podważyć dotychczasowe porozumienie dotyczące programu nuklearnego, jakie było wypracowane w 2015 r.).
Paradoksalnie te dwa wątki zaczynają się ze sobą splatać, o czym świadczyć może ostatni ruch USA wobec chińskiej spółki ZTE, która jest drugim w Chinach (po Huawei) producentem urządzeń telekomunikacyjnych, oraz czwartym sprzedawcą smartfonów w USA. Uderzenie amerykańskiej administracji może okazać się bardzo kosztowne dla Chińczyków i podważyć pozytywny ton, jaki pojawił się w relacjach pomiędzy obydwoma krajami w ubiegłym tygodniu po słowach prezydenta Xi Jinpinga. Pytanie, co zrobią teraz Chiny (działania odwetowe), ale to może stać się pretekstem do schłodzenia nastrojów wobec ryzykownych aktywów w najbliższych dniach i tym samym odbicia się dolara (choć raczej chwilowego).
Na tygodniowym układzie koszyka BOSSA USD oparliśmy się o mocne wsparcie, jakie stanowi blisko 7-letnia linia trendu wzrostowego. Przestrzeń do odbicia nie jest jednak duża – ograniczeniem będzie linia trendu spadkowego rysowana od przełomu 2015/2016 r. – obecnie 76,25 pkt.
Dzisiaj w zestawieniach G-10 nadal najsłabszy pozostaje dolar nowozelandzki, kontynuując złą passę już od kilku dni. Dzisiaj nie pomogły mu słabe dane z rynku nieruchomości. Niemniej pretekstem dla tego ruchu może być większe doważanie przez rynek pozycji w AUD kosztem NZD, po tym jak w zeszłym tygodniu pojawiły się sygnały tonujące obawy odnośnie eskalacji wojny handlowej pomiędzy USA, a Chinami. Pytanie jednak, czy AUD też nie poszedł za daleko w kontekście nadal biernego przekazu ze strony RBA (potwierdziły to dzisiejsze zapiski z kwietniowego posiedzenia), a także ryzyka pogorszenia się relacji z Chinami w kontekście wspomnianej już banicji dla koncernu ZTE.
Zresztą spójrzmy na wykresy NZD/USD i AUD/USD. W pierwszym przypadku mamy niewielką korektę, jak na skalę ostatnich zwyżek. W drugim pojawia się wiele pytań o to, czy rzeczywiście możliwe jest wybicie z kanału spadkowego przy pierwszym podejściu...
Od kilku dni dobrze ma się funt, chociaż dzisiaj impet ruchu przygasł po tym, jak dane z rynku pracy nie przyniosły pozytywnych zaskoczeń. Analiza techniczna GBP/USD pokazuje, że pole do korekty jest, po tym jak doszło do nieznacznego wybicia tegorocznego szczytu ze stycznia przy 1,4343. Mocnym wsparciem będzie rejon szczytu z 26 marca przy 1,4243. Funt powinien pozostać silniejszy na ustawieniach ze względu na oczekiwania związane z podwyżką stóp procentowych 10 maja. Niemniej korekta mogłaby zostać pogłębiona, gdyby kolejne publikacje (jutro inflacja CPI, a pojutrze sprzedaż detaliczna) pokazały jakieś negatywne rozczarowania. Wtedy rynek nie miałby podstaw do ewentualnego skalowania dwóch podwyżek przez BOE w tym roku, co ostatnio zaczęło się „nieśmiało” przewijać.
Na wykresie EUR/USD widać, że rynek ma trudności ze złamaniem strefy oporu 1,2400-1,2420. Nie pomaga w tym słabszy indeks ZEW z Niemiec. Niewykluczona jest korekta w okolice 1,2335-40 (dolne ograniczenie szybkiego kanału wzrostowego na dziennym układzie).
