Kto ma prawo do ulgi rehabilitacyjnej?

Z ulgi rehabilitacyjnej mogą skorzystać osoby niepełnosprawne posiadające:

• orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym,
• decyzję o rencie z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy,
• rentę szkoleniową lub socjalną,
• orzeczenie o niepełnosprawności dla młodzieży do 16 roku życia.

O ulgę mogą również starać się osoby utrzymujące osobę z niepełnosprawnością. Będą to m.in. współmałżonkowie, rodzice, dzieci, rodzeństwo, zięciowie, synowie, ojczym, macocha, pasierbowie i inni opiekunowie. W tym przypadku jednak roczny dochód osoby na utrzymaniu nie może przekraczać dwunastokrotności renty socjalnej obowiązującej w grudniu danego roku podatkowego.

Ulgę należy odliczyć od dochodu, a jej zastosowanie powoduje obniżenie podstawy opodatkowania i zwrot należnej nadpłaty. W związku z tym wraz z wejściem w życie 2022 roku Polskiego Ładu, jeśli dochód nie przekroczy 30 000 zł (kwota wolna od podatku w 2022 r. i podatnik nie zapłaci podatku dochodowego, wtedy nie otrzyma zwrotu z tytułu odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne. Z ulgi skorzystają zatem wyłącznie osoby, których roczny dochód przekroczy 30 tys. zł. Zmiany te będą obowiązywały dopiero w 2023 r.

Warto także pamiętać o tym, że osoby posiadające orzeczenia o zaliczeniu do jednej z grup inwalidzkich, niezdolne do pracy w gospodarstwie rolnym lub posiadają orzeczenie o niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji, mogą złożyć wniosek do zespołu spraw orzekania o niepełnosprawności o ustalenie stopnia niepełnosprawności. Dopiero po uzyskaniu takiego orzeczenia będą oni mieli możliwość odliczenia ulgi od podatku dochodowego.

Odliczeniu podlegają wyłącznie koszty poniesione na cele rehabilitacyjne lub w związku z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Wydatki dzielą się na limitowane, których kwotę oblicza się z uwzględnieniem górnego i dolnego ograniczenia i bez limitu, przy których istnieje możliwość odpisania całej sumy. Od 2022 roku wraz z wprowadzeniem w życie Polskiego Ładu dodatkowo rozszerzony został katalog zastosowania ulgi.

W przypadku wydatków, które zostały w całości sfinansowane z innych źródeł - np. z Narodowego Funduszu Zdrowia lub Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - nie możesz skorzystać z ulgi. Chyba że środki z funduszu pokryły jedynie część poniesionych kosztów. Wtedy, pozostałą kwotę wydaną z własnych pieniędzy możesz odliczyć od podatku.

• zakupy i naprawę sprzętu, urządzeń i narzędzi rehabilitacyjnych lub ułatwiających wykonywanie czynności życiowych,
• najem indywidualnego sprzęt, urządzeń lub narzędzi wynikających z potrzeb osoby niepełnosprawnej,
• odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej,
• stosowną adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych;
• przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
• materiały szkoleniowe i wydawnictwa specjalistyczne;
• odpłatny pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
• odpłatny pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, w zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych;
• opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby, uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych (I grupa inwalidzka);
• wydatki na zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne,
• odpłatny przewóz osoby z niepełnosprawnością,
• opłacenie tłumacza języka migowego;
• kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia;
• odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne;
• odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego, związane z pobytem na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładach lecznictwa lub na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej;
• wydatki na przewóz osób niepełnosprawnych i dzieci niepełnosprawnych do lat 16.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej osobom niepełnosprawnym przysługuje również prawo do odliczenia wydatków na leki. Zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne wydatki można odliczyć w wysokości stanowiącej różnicę między faktycznie poniesionymi kosztami w danym miesiącu a kwotą 100 zł.

Z ulgi można skorzystać wyłącznie wtedy, kiedy lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo. Co więcej, w takim przypadku podatnik musi odpowiednio udokumentować zakup leków poprzez przedstawienie faktury.

• opłaceniem przewodników osób niewidomych (zaliczonych do I lub II grupy inwalidztwa) oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu (I grupa inwalidztwa);
• utrzymaniem psa asystującego, odpowiednio wyszkolonego i specjalnie oznaczonego (np. pies przewodnik), który ułatwia aktywne uczestnictwo w życiu społecznym;
• używaniem samochodu osobowego, który jest własnością osoby niepełnosprawnej lub jej opiekuna na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne;
• zakupem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów lub wkładów anatomicznych.

Ulga rehabilitacyjna na samochód to jedno z odliczeń, które przysługuje osobie niepełnosprawnej lub podatnikowi mającemu na utrzymaniu osobę z niepełnosprawnością. W ramach ulgi możliwe jest odliczenie od PIT-u kosztów przystosowania samochodu do potrzeb osoby niepełnosprawnej (w tym przypadku nie ma limitu kwotowego) oraz wydatków poniesionych z tytułu używania samochodu (koszty zakupu paliwa, naprawy, przeglądy, wymiany opon lub ubezpieczenia OC). Odliczeniu podlega jednak poniesiona kwota, która nie przekracza 2280 zł.

Warto także pamiętać, że do odliczenia ulgi nie jest konieczne posiadanie prawa jazdy przez osobę niepełnosprawną. Obowiązkowe jest posiadanie statusu osoby niepełnosprawnej oraz bycie właścicielem lub współwłaścicielem pojazdu.

Kwotę poniesionych wydatków ustala się na podstawie konkretnych dokumentów, z których jasno wynikają informacje: kto, kiedy, komu, ile i za co zapłacił. Najczęściej jest to faktura, dowód wpłaty na poczcie lub potwierdzenie przelewu bankowego. Jako dowód nie jest jednak traktowany paragon.

Niektóre z kosztów nie wymagają także udokumentowania. Będą to opłaty na psa asystującego, przewodnika osoby niewidomej lub z niepełnosprawnością ruchową oraz koszty poniesione na używanie samochodu osobowego do celów związanych z przewozem na rehabilitację.

Jeśli więc skorzystasz z odliczenia, a po złożeniu zeznania rocznego zorientujesz się, że nie posiadasz dowodów potwierdzających prawo do ulgi, należy złożyć korektę zeznania podatkowego.

Odliczenia możesz dokonać od dochodu, podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej lub od przychodu (ryczałt ewidencjonowany).

Do rozliczenia w zeznaniu podatkowym PIT-36, PIT-37 lub PIT-28, dołączasz formularz PIT-0, w którym zawiera się informacja o odliczeniach.