W tym roku czas na spełnienie obowiązku wobec fiskusa mamy do 2 maja. Podatnicy muszą nie tylko terminowo złożyć zeznanie roczne (np. PIT-37), ale także zapłacić należność. Pieniądze przekażą na konto urzędu na kilka sposobów. Gotówką, przelewem, a czasem nawet kartą płatniczą.
Wypełniony PIT za 2016 rok daje jasną informację. Podatnik otrzyma od skarbówki zwrot podatku albo to on musi uregulować zobowiązanie. W pierwszym przypadku urząd ma trzy miesiące od momentu otrzymania deklaracji na wypłacenie nadpłaty.
Podatnik powinien natomiast uiścić płatność maksymalnie w dniu, w którym mija termin składania zeznań. Dla najpopularniejszych formularzy (m.in. PIT-37 i PIT-36) będzie to 2 maja. Niedopłatę należy przekazać na konto bankowe urzędu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania.
Skąd wziąć dane do przelewu? Numer rachunku możemy uzyskać osobiście na miejscu w instytucji skarbowej lub znaleźć na stronie internetowej. Wykaz informacji o poszczególnych kontach znajduje się także na portalu Ministerstwa Finansów w specjalnym obwieszczeniu. Brakującą kwotę można przekazać w formie gotówkowej lub bezgotówkowej.
Z wizytą na poczcie i w urzędzie skarbowym
Zwolennicy tradycyjnych metod zapłacą należny podatek gotówką. W tym celu udadzą się bezpośrednio do okienka w urzędzie skarbowym. Pieniądze mogą też wpłacić na poczcie, w banku albo w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-rozliczeniowej (SKOK). Podatnik, który zdecyduje się na taką formę spłaty, zrobi to z wykorzystaniem specjalnego druku.
Na poleceniu wpłaty / przelewu znajdują się następujące rubryki:
- nazwa organu podatkowego;
- numer rachunku bankowego instytucji;
- kwota podatku;
- dane identyfikacyjne (m.in. nazwisko i adres);
- numer rachunku płatnika;
- identyfikator podatkowy (NIP lub PESEL);
- okres rozliczeniowy;
- symbol formularza;
W przypadku opłacania podatku gotówką, za termin zapłaty uznaje się dzień przyjęcia kwoty w kasie lub data stempla pocztowego.
Przelew na konto bankowe
Daninę do skarbówki można też przekazać w formie bezgotówkowej, wystarczy złożyć polecenie przelewu np. w banku. Podatnicy decydują się też na wysłanie pieniędzy drogą elektroniczną za pośrednictwem bankowości online. Trzeba jednak zwrócić uwagę na wybór odpowiedniej transakcji. W panelu internetowym zlecimy tzw. przelew podatkowy lub przelew do US/ZUS (w zależności od konta).
Dlaczego nie może to być zwykła transakcja? Różnica tkwi w budowie formularza. W tym wypadku płatnik ma do dyspozycji dodatkowe rubryki, które musi uzupełnić danymi dla fiskusa. Wpisze tam m.in. typ deklaracji, adres urzędu skarbowego, kwotę do zapłaty, okres rozliczenia (R16 za poprzedni rok), datę, serię i numer dowodu osobistego, czas realizacji oraz ew. identyfikator zobowiązania podatkowego.
Czasem istnieje także możliwość dokonania transakcji bezgotówkowej za pomocą karty płatniczej. Wybrany urząd skarbowy musi w tym celu dysponować terminalem do obsługi tego typu płatności. Jeśli na miejscu nie znajduje się odpowiednie urządzenie, podatnik opłaci podatek gotówką w okienku lub zdecyduje się na jedną z powyższych możliwości.
Wpłata w imieniu podatnika. Kiedy to możliwe?
Obowiązek uregulowania niedopłaty w urzędzie skarbowym spoczywa na podatniku. Nie będzie żadnych wątpliwości, jeśli to on ze swojego konta bankowego przeleje określoną kwotę. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy wpłaty mogą dokonać osoby trzecie. Zgodnie z przepisami ordynacji podatkowej, takie prawo posiadają: małżonek, zstępni, wstępni, pasierb, rodzeństwo, a także ojczym i macocha.
Istnieje jednak konkretny warunek. Kwota podatku wpłacanego przez kogoś innego nie może przekroczyć 1000 zł. W przypadku takiej sumy, urząd skarbowy nie powinien mieć obiekcji również dla przelewu wykonywanego przez inny podmiot, np. wspólnika spółki. Dyspozycję w czyimś imieniu ma prawo wydać również aktualny właściciel zabezpieczonego przedmiotu hipoteki lub zastawu skarbowego.
W wyjątkowych sytuacjach podatnik może złożyć wniosek o zapłatę należności w odroczonym terminie lub w ratach. W swojej decyzji urząd kieruje się interesem wnioskodawcy lub interesem publicznym. Zwykle bierze też pod uwagę inne czynniki, jak np. wysokość dochodów. Czasem na poczet podatku przechodzi nadpłata z poprzedniego roku, ale tylko pod warunkiem, że nie została już zwrócona.
