Moc opałowa, czyli kaloryczność paliwa, określa ilość energii uzyskanej podczas spalania. Wyższa wartość oznacza, że potrzeba mniej paliwa, aby ogrzać tę samą powierzchnię - zauważa kb.pl.
- Węgiel kamienny: średnia wartość opałowa to 24–28 MJ/kg (6,7–7,8 kWh/kg),
- Drewno sezonowane: kaloryczność waha się od 15 do 19 MJ/kg (4–5,3 kWh/kg).
Oznacza to, że drewno ma niższą wydajność energetyczną niż węgiel. Aby uzyskać podobną ilość ciepła, jak z jednej tony węgla, potrzeba około 2,5 tony drewna. Różnice wynikają także z gatunku drewna i jego wilgotności.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Rodzaje drewna i ich kaloryczność
Wybierając drewno na opał, warto zwrócić uwagę na gatunek oraz poziom jego wilgotności.
- Dąb i buk: najwyższa wartość opałowa – około 19 MJ/kg,
- Brzoza: średnia wartość – około 18 MJ/kg,
- Sosna: niższa wartość – około 16 MJ/kg.
Świeże drewno ma dużą wilgotność (do 50 proc.), co obniża jego wartość opałową nawet o połowę. Drewno sezonowane przez minimum rok, z wilgotnością około 20 proc., zapewnia większą wydajność i efektywność opału - podaje kb.pl.
Aby uzyskać porównywalną ilość energii, drewna potrzeba więcej niż węgla. Przykładowo, aby uzyskać równowartość energetyczną jednej tony węgla, trzeba spalić:
- 2,5 tony drewna bukowego lub dębowego,
- 2,6 tony brzozy,
- 2,9 tony sosny,
- 5–6 ton drewna mokrego.
Chociaż węgiel jest bardziej wydajny, jego cena i ograniczona dostępność sprawiają, że drewno staje się popularnym wyborem.